Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Profil
Brocuk
Yankı, Bartu'nun omzuna elini atmıştı ve az önce olan gerginliklerinden eser yoktu. Hepimiz onlara baktığımızda, "Sorun yok," dedi Bartu ellerini kaldırıp. "Az önce kontrolümü kaybettim, unutalım." Yüzü bana döndü ve hiç ummadığım bir anda elini uzattı. "Sana güvenmiyorum, senden hoşlanmıyorum ama madem seni kabullenmek zorundayız, tanışalım. Bartu. Seni defalarca döndürüp duvara fırlatacak o adam." Güldü. Evet, Bartu bana güldü! Önder, bir an bile beklemeden onun hakkında ne düşündüysem Bartu'ya yetiştirmişti. "Helin," dedim ve elini sıktım. "Beni duvara yapıştırırsan kalkıp sana karşılık verecek o kızım." Bartu kafasını iki yana salladı. "Merak etme, kadınlara el kaldıran birisi değilim ama karşımda bir dövüşçüye dönüşürsen erkek ya da kadın diye ayırmam."
Sayfa 82 - Helin - BartuKitabı okudu
Reklam
Onu biraz daha sert ittirdim. "Seni tek bir hamleyle yere serebilirim, tek bir hamleyle metrelerce uzaklıktan tam kalbinden de vurabilirim. Durdu. Çok kısa bir süre durdu ve sonra gülmeye başladı. Ciddi ciddi gülmeye başladı. Öyle sinir bozucu gülüyordu ki sert bir yumruğu onun yüzüne geçirmek istedim. Gülmesinin geçmesini bekledim ama geçmedi; gözleri kısılmıştı, bakışları yüzümdeydi. Gerçek bir gülüş olmadığının bilincindeydim ama onu eğlendirmiştim. "Bir gün beni tek bir hamleyle yere serersen hatta tam şu kalbimi bir şekilde isabet alabilirsen kurşun olmadan," dedi gülüşünün arasından. "Daha önce hiç yapmadığım bir şeyi yapacağım; senin önünde dizlerimin üzerine çöküp üstünlüğünü kabul edeceğim."
Sayfa 67 - Helin - YankıKitabı okudu
Çok Konuştun Mutlu²
Bartu, elini alnına vurdu ve "Mutlu," dedi dişlerinin arasından "Yine çok konuştun."
Sayfa 46 - Bartu - MutluKitabı okudu
Gözlerim en sonunda liderlerine döndüğünde bana en yakın olan kişi turkuaz gözlerin sahibiydi. Bisikletini yan tarafına almış, tek eliyle tutuyordu ve bakışları benim üzerimdeydi. Önder Sarca açıklama yapmak istediğinde elimi kaldırıp onu susturdum ve bu tepkim onu şaşırttı. Öne doğru birkaç adım attığımda beni karşısında görmenin şaşkınlığını
Sayfa 37 - Helin - YankıKitabı okudu
"Ben Helin.” “Amacını söylemeyeceksin ya da kafanın içinde amacını hangi yalanla örteceğine karar veremedin sanırım." Gözlerimin içine baktığında her şeyi anlıyormuş gibi göründüğünden gözlerimi kaçırdım. “Amacımı söyledim, senin dikkatini çekmeye çalışıyordum. Evet, abartmış olabilirim ama takıntılı bir insanım." Adımı tekrar ettim ve bu sefer öne doğru elimi uzattım. "Ben Helin." Rubik küp ile oynayan eli duraksadı ve elime doğru baktı. "Hangi Helin? diye sorduğunda elimi aşağı indirmek zorunda kalmıştım. "Fular takan ve elindeki kitabı okuyan Helin mi? Mini etek giyip bacak bacak üstüne atan Helin mi? Motosikletiyle okula gelen deri pantolonlu Helin mi? Zeki kız imajı için numaralı gözlük takan Helin mi?" Bakışları yüzüme tırmandı. "Kahkahalar atan Helin mi? Mutsuz bir şekilde oturan Helin mi? Yoksa..." İşaret parmağını bana doğru uzattı. "Kendi kendine konuşan Helin mi?" Bütün planlarıma lanetler okuyor, bütün yüzlerime küfürler sıralıyordum. Ellerimle kısa bir an yüzümü kapattım ve derin bir nefes alarak kendime birkaç saniye verdim. Sabırla beni beklediğini anladığımda ellerim hâlâ yüzümdeyken, "Sanırım istediğime ulaşmışım," diye mırıldandım. "Dikkatini her saniye çekebilmişim." Yüzümü kapattığım için ne yaptığını bilmiyordum. Cevap vermesini bekledim ama cevap yoktu, büyük ihtimalle yüzümü açmamı bekliyordu. Ellerimi yavaşça yüzümden çektiğimde ise beni izliyordu. "Konu sen değilsin, ben çok dikkatliyim."
İndigo YayıneviKitabı okudu
Reklam
"Okulda kavga mı var, çığlık sesleri geliyor." İlk kurduğum cümle by mu olmalıydı? "Okulda yok ama kalçalarında büyük bir kavga varmış gibi görünüyor." Bir saniye... Zombi sesi de mi geliyordu? Kahretsin, oyun açık kalmıştı ve popomdan çığlık sesleri geliyormuş gibiydi. Hızlıca elimi arka cebime attım, çığlık ve zombi seslerini tek bir dokunuşla kapattım.
Sayfa 26 - İndigo YayıneviKitabı okudu
İlk defa yüzüme bakıyordu. İlk defa direkt gözlerimin içine bakıyordu ve kaşları düz bir çizgi halindeydi. Omuzları dik, çenesi havadaydı ama turkuaz rengi gözlerinde alaylı bir ifade olduğuna adım gibi emindim. Yüzümü inceledi ve gözleri yanaklarımdaki kızarıklıklarda dolandı; alt dudağımı yakalamasının verdiği korkuyla içeriye doğru kıvırdığımda ağzıma kan tadı geldi. Başını omzuna doğru yatırdı ve gözlerini kıstı. "Beni mi arıyordun?" Bana söylediğini anlamış olmak için etrafima baktım ve benden başka kimse olmadığını fark ettim. Elim enseme doğru gittiğinde bütün planlarımı gözden geçirdim. A planı? B planı? C planı? F planına kadar gözden geçirdim ve kapılarını çaldım ama hiçbirinden yanıt yoktu. Gerçekten bir G planım olmadığı için kendimi koşarak karşımdaki sert ağaç gövdesine çarpmak istiyordum resmen.
Sayfa 25 - Indigo YayıneviKitabı okudu
Sokak lambası son kez yandı ve yüksek bir sesle patladığında gökyüzü aydınlanmaya başlamıştı. Hava soğumaya başlamıştı. Bartu, Mutlu, Işık, Lâl ve Yankı o gece kaderlerine doğru ilerlerken, sokak lambasının patlayan ışığı onların aslında hayatlarının sönüşüydü. Tekrardan yanacak ve tekrardan sönecek binlerce sokak lambasına rağmen.
Sayfa 13 - İndigo YayıneviKitabı okudu
Seninle ilgili kendimi affetmemek için üçüncü nedenim de oldu. Birincisi kendi kalbine sıkmana izin verdiğim zamandı. İkincisi saçlarını kestiğim zamandı. Üçüncüsü bugün seni göremeyecek kadar gözüm döndüğünde seni o halde bıraktığım zaman oldu.
Sayfa 478 - Yankı Sarca (Umut Güneş)Kitabı okudu
Reklam
Bak Helin, babanda nefes alabiliyormuş ama sen senelerce nefes almayan anneni hayal etmişsin. Bak Helin, karşındaki senin babanmış, babalığı sana öğretmeye cüret edecek son insanmış. İyi izle Helin, ailenin bir üyesi de oymuş, seni bırakıp gitmiş, hikâyenin başlangıcında onun da adı varmış ama sen altını çizmeyi bile unutmuşsun. Ve şimdi anla Helin. O adam da seni hiç sevmemiş.
Helin Aktan. (Saye Orhan)Kitabı okudu
Ben kurşunun önüne atlamam demişti Koza. Şimdi beni korumak için bunu yapmıştı.
Sayfa 781 - HelKoz kardeşliği>>>Kitabı okudu
Koza. Yankı Sarca'nın tek düşmanı. Koza. Ekip'in kurucusu. Koza. Benim abim.
Sayfa 254 - Helin Aktan. (Saye Orhan)Kitabı okudu
Harun Aktan
Bu hayatta öğrenilmesi en zor olan kimsesizliktir ve sen kimsesizsin.
Sayfa 244 - Helin Aktan. (Saye Orhan)Kitabı okudu
32 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.