Profil
Gözyaşları yalnızca hapsedilmiş durumdayken korkunç acı verir…
Hayat aldığımız nefesi bile geri vermezken, aşkı bulmuş olanlar bunun tadını çıkarmalıdır.
Reklam
En azından kitapların, birisi öldükten sonra onun arkadaşlarıyla iletişim halinde kalmak, böylelikle kendimizi tüm yaşamların acımasız kaderi olan fanilik ve unutmuşluk karşısında savunmak için yazıldığını bilmesi gereken ben, unutmuştum onu.
Hareketli bir sosyal ortam içinde,aslında sadece kendisi için yaşamıştı; fakat şimdi, kendi evinde hapis kaldığı şu bir haftadan beri onlardan uzak durmakta zorlanmıyordu, aksine bu avare insanların boş eğlencelerinden tiksinmeye başlamıştı ve ilk kez hissettiği bu güçlü duyguları ister istemez daha önceki eğilimlerinin yüzeyselliğiyle karşılaştırıyordu. Kendi geçmişine bir uçuruma bakar gibi bakıyordu.
Ve bitti... Olağanüstü duygularla...
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar...
Farklı hisseden, farklı hassasiyetlere sahip ve farkmdahğı güçlenmiş başka bir insan haline geldiğimi biliyorum. Daha iyi bir insan olduğumu iddia edecek cesaretim yok elbette, ama daha mutlu bir insan oldu­ğumu biliyorum, çünkü o buz gibi donuk hayatım için yeni bir anlam buldum, yaşamın kendisinden başka bir sözcükle açıklayamayacağım bir anlam.
Reklam
Binlerini sevindirmenin ve bundan sevinç duymanın ne kadar kolay olduğunu hissediyordum: İnsanın kendini açması yeterliydi, insandan insana canlı bir akış başlıyordu hemen, yükseklerden derinlere iniyor, derinlerden tekrar sonsuzluğa yükseliyordu.
Etrafımı saran karanlık ağaçlar bana fısıldıyordu ve ben onları seviyordum. Yıldızlar yukarıda pırıldıyor ve ben onların aydınlık selamlarını soluyordum. Bir yerlerde söylenen şarkıları işitiyor ve benim için söylendiklerini düşünü­yordum.
"Bu kirli dünyada sahip olduğum en büyük mutluluk bilimle uğraşmak."
Özel sebeplerim var. İnsanların arasına karışmamı engelleyen.
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.