s
Suskun
4 üyeTakip
Tek bir şey istemiştim, Güven. "O yapmaz!" demesini istemiştim arkamdan. "Her haltı yer ama üzmeye kıyamaz." Ruhumdan akan kanlara pansuman yaptığı günlerin hatırına, en azından tek bir defa, "Vardır bir sebebi. Ne haldedir şimdi!?" demesini istemiştim. Benim olmadığım yerde varlığıma tek laf ettirmeyeceğini düşündüğüm, kendine benden bir duvar örürken kendini savunmaya geçmiş.
Affedemiyorum. Ama sebebi bunlar da değil. Beni bu kadar üzmüşken, haklı çıkma çabasını, anlayış bekliyor oluşunu, hâlâ daha onu sevgimle sarmamı istemesini affedemiyorum. Bencillik mi bu yaptığım? Bilmiyorum, belki de.. Ama ilk kez, birisinin kendi duygularını ön planda tutmasını Affedemiyorum.
"Ne halin varsa gör," değil de, "Görüyorum, ne haldesin," demesini istemek suç mu?!
Asın beni en masum günahımın dallarından.
Kitabsever
İstikrarlıyım, önemli olan o..
Bitirmekle meşgulüm son günlerde.
Dizi bitirdim dün,
Kitap bitirdim bu gün,
Kendimi bitiririm bir sonraki gün.
Bitmeğen tek şey cismimi bile ölüme sürükleğen acım. Ruhum karar alıyor, kalıbına uygulatıyor. Helal olsun, vazgeçmiyor.
Kitabsever
Belki de bundandır duyulmayan çığlıklarım;
Dışına kapananların içedönük tarafından bakıyorum hayata.
Kitabsever
Dansımın son perdesindeyim;
Mükemmel olan, tek şey, izimi sürenlerin arkada kalmış olması değil.
Muhteşem olan, bir tek nereyi aşsam, oraya baş koyanların varlığı değil.
Şahane olan, ölümle dansettiğimde bile yerimde olmak isteğenlerin olmasıdır!
Kitabsever