Mesela ben çok gülerdim. çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç fark ettim işte, bazı konuları aşamadım, bazı şarkıları susturamadım, bazı cümleleri unutamadım ve kalbimi yaşanmışlıklardan arıtamadımarıtamadım. Birileri uzun uzun bir şeyler anlatıp durdu ama cevap veremedim hiçbirine. Çok şey sayıkladım ama kimse anlamaya çalışmadı. Sonra sustum. Hep öyle olur ya zaten...
Çünkü sustukça artar, sustukça kanar, sustukça mikrop tüm vücudu kaplar.
Sayfa 35Kitabı okudu
Bazen anlatacak gücü bulamıyorum
Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor. Hissediyorum… Ama anlatamıyorum.
Çok güzel konuştuk.Romantizm böyleyse eğer lisanını sevebilirim.Bana her şeyden bıktığımı ama senden neden bıkmadan konuştuğumu sordun.Çünkü senden sıkılmam. Sana konuşmak bana iyi geliyor. Sende kendimi gördüm. Aslında kendimle sohbette gibiyim....seninle susmaya niyetim yok. Ne kadar sessiz kalırsan kal ama ben konuşmaya devam edeceğim. Seni bırakmayı düşünmüyorum.
Susma sanatının özü budur: Genişliğe alan bırakmak. Sessizliğin açtığı genişlik, insana kendi sonluluğunun darlığını unutturur; ki insanlar onları ezen, bunaltan o sonluluktan ötürü, "konuştuğum sürece yaşarım" düsturuyla, durmaksızın konuşurlar. Susanın deneyimi ise başkadır: "Sustuğum sürece, benim hayatımı aşan sonsuzluğun parçası olarak hissederim kendimi." Bunun insana dokunmasına izin vermek, sessizce bir şey okumakla da mümkündür.
Sayfa 50Kitabı okudu
... Susmak kimi zaman konuşmaktan ağır yüktür, bilenler bilir.
Sayfa 16 - Timaş Yayınları, 1. Baskı, Ocak 2024Kitabı okudu
Sessizliği basitlik sananlar vardı oysa bu sanatın en uğraştırıcı olanıydı. Konuşmak mıydı kolay olmayan ya da susmak mıydı kolaylığı aşan?
Susmanın bazen çok güzel sözlerden bile üstün olduğunu hiç şüphesiz bu kapıcı bilmiyordu.
Sayfa 19Kitabı okudu
"Suskunluğun kelimeleri cehennem ateşinden daha yakıcıdır."
Sayfa 65Kitabı okudu
