Babama teşekkür edince o da saçlarımı okşayarak "Seni seviyoruz "dedi .
Her zaman arkamda duran bir ailem olduğu için çok şanslıydım .
Onlara çok minnettardım .
Beni her zaman koruyup kollamaları hep hoşuma gitmiştir...
...Hayat neden hep böyle yapar anlamıyorum. Hayatın hatayı kabullenmek gibi bir huyu yok . İlla bedelini ödetecek . Hayır, yani bir görmezden gel ,bir üstünü ört, bir kere yardımcı ol ama yok! Tam tersine hayat ilk bulduğu fırsatta insanın önüne bir engel koyar, bir çelme takar ,bir şey yapar .seni yere düşürür süründüre süründüre düşürdüğü yerden kaldırır...
Benim için endişelenmelerini istemiyordum. Aslında bu doğru bir şey miydi bundan emin bile değildim. Çünkü onlara yalan söylemek hiçbir zaman hoşuma gitmemiştir.
Onlar en yakınım .
"İnsan en yakınına yalan söylememeli... "
Okan ve Begüm küçüklükten beri çok İyi arkadaşlardı. Gruptaki en yakın, en samimi ikili onardı . Birbirlerinin dertlerini çok iyi çözerlerdi . Aralarındaki ilişki sevgili olma gibi şeylere basite indirgemediler. Her zaman dostluk kardeş olmayı tercih ettiler . Bu onları daha güzel kılıyordu .
"Herkes böyle bir dostluğu muhtaçtır.
Onlar bu dostluğu bulmuşlardı."