Nerden başlayacağımı bilemiyorum ama öncelikle yüzleşme ve kördüğüm kitaplarının bir seri olmadığını sadece aynı psikolojik destek merkezinde geçtiğini söyleyebilirim.
Bir kadın ve minik bebeğinin neden bu destek merkezinde tedavi gördüğünü onunla birlikte, o geçmişini hatırlarken bizde öğrenmeye başlıyoruz. Bebek kısmı özellikle çok tahmin edilebilirdi ama kitabın sonu o kadar beni tatmin etmedi ki aslında kafamda hiçbir şey oturmadan kitabı bitirdim diyebilirim. Çok alakasız bir sondu ve kitabın başından itibaren wesley' in hangi sahnelerde yer aldığını hala anlayamadım doğrusu. Bu kadar sürükleyici bir kitabın böyle bitmesi bana haksızlık gibi geldi ve özellikle son bölüm, aslında öyle değil kısmı o kadar olmaması gereken bir bölümdü ki ...
