Uçuşan Etekler
Yazar 
John Berger kaybettiği eşi Beverly Berger'ın ardından, oğlu Yves Berger'le birlikte yazdığı bir ağıt:
Uçuşan Etekler Çizimlerle desteklenen; bu dünyadan "geçmişten geleceğe mesajlar taşıyan bir koşucu gibi geçen" bir kadına yazılmış;
sevgiliye, dosta, yoldaşa, çalışma arkadaşına, akıl hocasına duyulan özlemin anlatıldığı bir mektup...
Kitap sayfa sayısı az olmasına karşın,
İnsana derin duygular yaşatıyor.
Her insan doğuyor,büyüyor,yaşayıp günün birinde hayata veda ediyor.
Ebediyete inkikal edenlerin ardından ağıtlar, yazılıyor, anıları daima geride kalanlarda yaşıyor.
Sevdiklerini sonsuzluğa uğurlayan okurların kendi yaşamından kesitlerin canlanacağı dizeler olduğunu ifade edebilirim.
Hakkari'de Bir Mevsim kitabında
Ferit Edgü diyor ya;
"Ne kısa yaşıyor, ne uzun ölüyoruz. Oy ölüm sende ölesin."
Yine Asrın Ozanı, 
Aşık Mahzuni Şerif bir eserinde,
Korkulacak şey yok bundan
Kayalar kaçmaz yonsundan
Mezarımın başucundan
Nice yüzbin sene geçer diye...
"Julian Patrick Barnes 
Julian Barnes
(d. 19 Ocak 1946), Man Booker Ödülü sahibi, çağdaş İngiliz roman yazarı. Dan Kavanagh takma ismiyle polisiye romanlar da yazan Barnes, Fransa'da da popüler olan İngiliz yazarlardan biridir. Sanatçı bu ülkede aralarında Médicis Ödülü ve Prix Femina'nın da bulunduğu birçok ödül kazandı....
Tanrı'ya inanmıyorum ama O'nu özlüyorum" gibi son derece çarpıcı bir ifadeyle başlayan Korkulacak Bir Şey Yok, Julian Barnes'ın yadam ve ötesi Tanrı, sanatın haystun bitişi karşısındaki yeri gibi temalar üzerine kaleme almış olduğu, tümüyle otobiyografik olmasa bile içinde yer alan anıların kapsamı itibariyle bu yanı belirgin biçimde ağır basan bir deneme, daha doğrusu, "anı" türü çerçevesinde de değerlendirilebilecek bir deneme kitabı. 
Korkulacak Bir Şey Yok
Dilinin sivri keskin oluşu, düşüncelerinin netliğiyle birleşince böylesi farklı kıtabı okura sunuyor..
Bir bskın detkm pişman olmazsınız Korkulacak Bir Şey Yok
"...birini seversen eğer,
olmasını istediğin
gibi değil,
olduğu gibi,
her şeyiyle seversin."
Uzun zamandır kütüphanemin önünden geçerken gözüme ısrarla ve anlamsızca takılan 
Anna Karenina'yı bu ısrara ve içimdeki kemirmelere istisnadan okumaya başladım. Hem yılın son günleriydi, hem yoğun kar başlamış bütün
