Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Ne istediğimi ben de bilmiyordum: Hayattan korkuyordum, ondan kurtulmak istiyordum ve yine de hayattan hala bir şeyler bekliyor, umuyordum.
Sayfa 20
Beni korkutan bu yaşama içgüdüsünü göğsümden söküp atabilsem, ben de çekinmeden, gururla, kişiliğimi sürdüreceğim. Fakat eve dönmek bile beni, ne pahasına olursa olsun yaşamak isteyen bir solucan yapıyor. İnsanların, güneşin ve hareketin olduğu yerde ölüm kavramına daha kolay dayanabiliyorum.
Eve dönünce, duvarlara, eşyaya sinmiş olan karanlık düşüncelerim üzerime saldırıyor: ölüme, evde katlanamıyorum. Meselenin derinine inince, beklediğini bulamazsan yıkılıyorsun. Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım. Kuşkulu ve ürkektim. İnsanlara, ancak benim yanımda oldukları zaman güveniyordum. Benden ayrılınca beni yargılamaya başlayacaklarını ve tekrar bana döndüklerinde, artık eski sevgilerinin tükenmiş olacağını düşünerek korkuyordum. İnsanlara çok önem veriyordum aslında. Benim için ne düşünecekler diye içim titriyordu..
Tutunamayanlar ~ Oğuz Atay
Ben de tabii düşünüyordum, kendi geleceğimi yani, ancak bir tür hezeyan içinde, çünkü her an, alttan alta, savaşta öldürülmekten korkuyordum, aynı zamanda barışta açlıktan gebermekten de. Hem tecilli bir ölü, hem de âşıktım. Bu salt bir karabasandan ibaret de değildi. Bizim yanı başımızda, yüz kilometreden daha az bir mesafede, işimi bitirmek için bekleyen yiğit, tepeden tırnağa silah kuşanmış, iyi eğitilmiş milyonlarca adam duruyordu, üstelik Fransızlar da postumu delmek için alesta bekliyorlardı, olur da karşı taraftakiler tarafından kanlar içinde lime lime doğranmayı kabul etmezsem diye.
Sayfa 103Kitabı okuyor
Sanki bedenim ancak bir yumurta kabuğu kadar sağlamdı ve koluma, alnıma, karnıma şöyle bir dokunmakla kırılacağımdan, bütün sırlarımın, özellikle de bana bile gizli olan sırlarıının döküleceğinden korkuyordum.
