"ne tuhaf! insanoğlunun yaşamda en geç keşfettiği şey şimdiki zamandı." beni koşarak satın al diyen cümleyi içeren kitap. ilk paragrafta üstelik.
Okurunun, semazenler gibi dönerek zamana savrulmasını sağlayan kitaptır.
satırlarla aranızda oluşan köprünün yoğunluğuyla gözleriniz uzaklara dalarken ışığa çıkarırsınız bilerek ve isteyerek: hüznü.
sabırsızlığınızı dizginleyen, belki de okuru olgunlaştıran kitaplardandır..
cümlelerin altını çizerek okumaktan ellinci sayfa civarlarında vazgeçtim. çizilmeyenler çizilenlerden azdı çünkü. karakterlerin hepsinin ismi birbirinden güzel. zeey, tagan, bendag, zeheyra, agabu, moottah, dehamar, serhenas vs... sadece bu bile ayrı bir yaratıcılık!
resim, doğa, şiir, yol, yolculuk... hangisine odaklanacağımı şaşırdım okurken. hala bitmedi. hem bitsin merakıyla aceleyle, hem "ya biterse" endişesiyle sindire sindire okuyorum.
kalelerine şiir bayrakları asılan, kahvelerinde şiirler okunan, herkesin hayalinin iyi şiir yazmak olduğu anakara'yı çok sevdim. şairin sesinin yankılandığı şairin kuyusu için ise beğenmek çok basit kalır.
Edit: bitti. çok etkileyici bir film izlemişim gibi, görüntüler gözümün önünden gitmiyor. murathan mungan'ın sanatının önünde bir kez daha saygıyla eğiliyorum.
Şairin Romanı
Murathan Mungan
