Koşulsuz sevgide ego yoktur varlık vardır. O ayrılık ya da red ediliş bile çok tatlıdır sizi negatife çekmez. Daha çok olumlu olmaya ve sizi geliştirmeye bakar. Allah zül celali vel ikramdır. Bu demek önce celal zorluk daha sonra ikram mutluluk. Bedel ödemek lazım ve pişmek lazım. Aklına geliyor oluşu da çok önemli nasıl geldiği ve geldiğinde ne his ettiğin muazzam tatlı bir duygu mu yoksa negatif iğrenç bir duygu mu. Kötü olan herşey kişinin kendisi ile alakalıdır. Kötü olan şey sizde sizi fark edecek bazı şeylerin olduğunu gösterir ve onu düzeltmeniz içindir. Ama as olan şey ise sizi iyileştirmek için gönderilmiştir. Aynı frekansta olan insanlar birbirlerine iyi gelir illa konuşmasına yada beraber olmasına gerek yok bu zaten kalpte bir akışın olduğunu gösterir. Şems derki insanlar bir birine görünmez ipler ile bağlıdır. Bir kere siz kendi duygunuza değer vermiyorsanız onunla kimseye ihtiyaç duymadan kendi varlığınızla dahi mutlu olmuyorsanız neden bir başkası sizinle mutlu olsun ki. Allah adaletlidir. Kendinizi sevin ve kendinize kendiniz değer verin ki değerli insanları kendinize çekin. Yoksa gerisi yorgunluk.
bir kitle hareketinin şimdiki zamanı kötü göstermek için kullandığı araçlar, hayal kırıklığına uğramışlarda olumlu bir tepki yaratır. Arzu ve heveslerini yenmek için gerekli olan “nefsine hâkim olma” eylemi, bu kişilerde bir güçlülük duygusu yaratır. Kendilerine hâkim olmakla, bütün dünyaya hâkim olmuş gibi bir his duyarlar. Aynı zamanda, bir kitle hareketinin imkânsız olan şeyleri savunması, onların zevkine uymaktadır. Günlük işlerinde başarı sağlayamayanlar, imkânsız olan şeylere el atmak eğilimi gösterirler. Bu, onların eksik yanlarını gizleyen bir araçtır
Telefonum çaldığında, Saint'ten kötü bir mesaj gelmesini bekliyorum. Ama bana daha önce mesaj atan bilinmeyen numaranın aynısıydı.
- Eve giderken biraz daha süt almayı unutma. Hepsi bitti.
Ne oluyor lan? Bu psikopat şu anda evimde mi?
Başparmaklarım ekranın üzerinde uçuyor.
- Sen de kimsin be?
- Kim olduğumu çok iyi biliyorsun
Bir ekran görüntüsü alıp Mack'e gönderiyorum
Görünüşe göre başka bir takipçim daha var.
Aziz bilgeye başını sallar. "Yeni ofisin nasıl? Gördüğüm kadarıyla kötü ruhları kovuyormuşsun."
"Evet, ama işe yaramıyor çünkü şimdi bana mesaj atıyorlar."
Ona telefon ekranımı gösterirken masama yaslandığı yerden kaşlarını
çatıyor.
Saint ses tonumdaki kızgınlığı fark etmedi. Eğer o olmasaydı, bu
karmaşanın içinde olmazdım. İki elimi de avuçlarının içine aldı. "Hiçbir şey ben etraftayken sana bir şey olmayacak. Bu kişinin peşine düşeceğim ve
sana doğru baktığı her an için onu pişman edeceğim."
"Bir maskem olmaması gerçekten çok kötü," diye mırıldanıyorum.
"Belki bir ara bu sahneyi canlandırabiliriz. Araştırma amaçlı tabii ki. Açıların ve fiziğin gerçekçiliğini doğrulamak için."
"Bu arada . . ." Saint ışık düğmesine doğru adım atıyor ve bizi karanlığa gömüyor. Elleri kalçalarıma indiğinde maskesini takmıştı. "Belki en sevdiğin sahnelerden birini canlandırabiliriz."
Nefesim kesildi. Umarım ilk romanındaki maskeli seri katilin kadın kahramanı mutfak masasında becerdiği ilk ateşli sahneden bahsediyordur.