Çağla Fulya
Yaz Gecesi
Herkese Merhaba
Bugün sizlere Yaz Gecesi kitabını yorumlayacağım. Havin anne Ve babasını bir trafik kazasında kaybediyor. Havını aile dostları Kemal Bey yanına alıyor . Ve onlarla yaşamaya başlıyor . Lakin Efran altı yıl önce hiçbir şey demeden ortadan kayboluyor. Havin ve Efran’ın babası onu çok merak ediyor ve dört yıl boyunca ondan haber alamıyorlar. Ve dört sonra kötü bir haber gelir . Efran abisi Karan tarafından kaçırılmış Ve senelerce alıkoyulup sürekli işkenceye maruz kalmıştır. Daha sonra Karan yakalanır Hapise girer ve Efran kurtulur . Efranin psikolojisi cok kötüdür. Efran ve Havin yıllar sonra bir araya geliyor . Havin büyümüş çocuk değil çok güzel bir genç kadın olmuştur. Arkadaş olarak bir araya gelseler de zamanla birbirilerine karşı duyguları oluşur .
Peki sonra neler olmuştur ?
Bunlari ve daha fazlası İçin kitabı okumalısınız. Kitapta arkadaşlık , intikam , gizem ve gerilim ,aşk bunlari şahit olacaksınız . Bu türde kitaplar okumayı seviyorsanız bu kitap sizlere göre ve okumalısınız . Kitapla Kalın!
Alıntılar;
Bu yıldız benim olsun.
Hayır yıldızların kendilerine ait yıldızları olamaz.
Değişmeyen şeyler vardır hayatta. Bozulmaması gereken kurallar, unutulmaması gereken ezberler.
İnsanlar değişir.
İstekler, tercihler değişir. Hisler, duygular değişir. İhtiyaç duyduğumuz şeyler değişir.
Kusursuz değildik ama bizi özel yapan da buydu.
Şanslıydım. Çok şey kaybetmiştim ama kaybettiklerim kazandıklarıma değmişti.
Hem de her zerresine.
Dönüşüm okurken nefret beslediğim ailesi o kadar insanlıktan uzak değildi ancak bir insanı böcek gibi hissettirecek özelliklere sahipti. fakat bu ailede bir şeyler yanlıştı. kız kardeş odayı temizlerken kapıda haber beklemeleri umut beslememize neden oluyor ve annenin acı verici sözleri onlarda hala insanlık olduğu umudunu artırıyor.
İyi şeyler olsa bile bunu kötü şeylerin izleyeceğini düşünen birisi isek, öncelikle yaptığımız şey olumsuz provalar olabilir. Provacılık, endişe rahatsızlıklarında ortak bir zihinsel davranıştır. Kendimizi birden olumsuz sahneleri zihnimizde canlandırırken buluruz. Sanki birileri en kötü senaryo yarışması açmış, biz de onu kazanmak için çabalıyoruz.
Ayrıca, travma yaşayan kişilerin neden aynı sorunları tekrar tekrar yaşadığını ve deneyimlerinden bir şeyler öğrenme konusunda sorunları olduğunu anlamamıza yardımcı olmaktadır. Artık davranışlarının ahlaki eksikliklerden, iradesizlikten ya da kötü karakterleri yüzünden olmadığını biliyoruz: bunların nedeni beyindeki gerçek değişimlerdir.
Acaba iyi şeyler olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.
Dikkatim dağılır çoğu zaman bazı geceler, kaybolurum... Kırık benliğim, yalnızlığım ve direnmeye devam eden ruhumla başbaşa kalırım. Yaşamayı unutmuş, bezgin ve yıkık bir adam olurum. Bir noktada içimde bir cesetin yaşadığını hissederim. Tam da o an, kalbimin; onarılamaz, küçük parçalara ayrıldığını anlarım. Duygularıma dokunan umutsuzluklarım, beynimin içinde toplanan olumsuzluklarım ve bütün güvensizliklerimle sessizliği dinlerim. Kendimi kandırıp dururum, kendimi avuturum ve bunu yalnız kendim için yaparım. Sonra, kayıp bir çocuk gibi korkarım. Dünyam beni çok kez parçaladı, yine de yaşamak zorundayım ama neyseki eskisi kadar acı vermiyor olanlar. O kadar çok dengesizim ki, bu gece düşebilirim. O kadar çok dikkatsizim ki, bu gece yanlış bir şeyler yapabilirim ve o kadar çok yorgunum ki bu gece, ölebilirim!
06/04/2023 - 04:13
Kara Sabah…
@askerserhan , ailesi olayı bizzat yaşamış olan, bu kötü günü ve günleri kaleme almış, unutmamamız için tüm detayları ile yazıp, kitabına resimleri ile eklemiş.
Aradan aylar geçmesine rağmen, hala sıkıntılar devam ederken, kitap bizi sadece televizyonda gördüklerimiz değil onun ötesine götürüyor.
Gerçekleri daha iyi bilmek için mutlaka okumalısınız.
Bu kitap kitaplığınızda olmalı ki, ileride bu günleri çocuklarımızda doğru bilsin.Yapılanı yapılmayanı, kimler yardım ederken kimler yardıma köstek oldu unutmasın.
Ben çoğu yerde ağlayarak, o anları buz gibi hissederek bedenimde, kitabı okudum.İstanbul’da yaşayan biri olarak, deprem olsa farklı şeyler olacağını düşünmüyorum.
Hatta aklımdan şu bile geçti, belki dedim yıkılırsa buralar, bu kitabı kitaplarımı bulurlar.Kitaplarda kızıma bıraktığım notları, kızıma bıraktığım defterleri, fotoğrafları…
Ahhh, elinizde iken yaşam ve hala yaşıyor iken sevdikleriniz, kıymetini bilin.Değmez vallahi bu dünya!
| Aişe Bozdemir ~ 26/04/24
Her muameleyi kabul edecek hangi insana kötü şeyler yaşatmazlar ve kendisine edilen eziyetleri şikayet etmeden alıp çekmesini öğrenen kişi sonunda nasıl delirmez…