Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
Bu kitapta 34 tane deneme bulunuyor, her biri üç-dört sayfalık kısa denemelerden oluşuyor. Kitap oldukça etkileyici bir anlatıma sahip ve bir mesaj kaygısı taşıyor. Kitap içerisinde, çeşitli kitaplara gönderme yapılmış, bu da kitabın içeriğini zenginleştiriyor. En sevdiğim yanı ise: Yazarın, peş peşe gelen yazılarda benzer kelimeleri kullanmış olması. Genel de deneme kitaplarında konular birbirinden bağımsız olur fakat bu kitapta bütün denemeler birbiriyle ilişkili. Bence, bu kitaba akıcılık katmış. Kısa bir kitap lakin oldukça düşündürücü, her denemede kendinizden bir şeyler bulabilirsiniz. Bu yüzden durarak, düşünerek, notlar alarak yani kitabı sindirerek okumak daha güzel olur.
Denemelerin konusu genelde günlük hayatla ilişkili şeylerdir. Hayata, insana, zamana, geçmişe, geleceğe, ölüme, günlük hayatın keşmekeşine değiniyor. Ben işlenen her konuda kendimden izler buldum. Bu kitap sayesinde kendi iç dünyanıza yolculuk yapacaksınız.
Küçük küçük hikayelerin bulunduğu güzel bir hikaye derlemesi,hissedilmeyen duygular, anlaşılmayan anlar belirli bir bilinmezliğin içinde güzelce sergilenmis ,düşündüren olay örgüleriyle güzel bir eser
Ali Ayçil hocam ile yollarımız Naz Bitti ile kesişmişti , Kovulmuşların Evi ile de devam ediyor. Oturdum aldım elime kitabı,kitap konuşuyor da ben uslu bir çocuk gibi köşeme oturmuş onu dinliyormuşum gibi. Ama nasıl bir dinlenme...
Niye bilmiyorum bu tür kitaplar hep beni buluyor ya da ben onları buluyorum bilmiyorum. Ama bir şekilde Suna ile konuşma seansı gibi kitaplar çıkıyor karşıma. İyi ki de çıkıyor. İçimden geçip fakat içimden geçenlerle kuramadığım cümlelerimi bu kitaplarda buluyorum hep. Ama nasıl iyi oluyorum böyle olunca. Daha senin gibi kitaplarla yollarımızın kesişmesi dileğiyle. :/
"Tabiatımda açılan yara, yaralayıp durmaktadır çevremdeki tabiatı!"
Naif kitap var mıdır diye sorulsa bu kitap bana evet dedirtirdi. Neredeyse işlenen her konuda kendimden izler buldum. Yazarın gündelik ve sıradan konulara duygu yüklü bakışları, satırlar arasında sıklıkla durup düşünmeme neden oldu. 'An'ı güzelleştirecek, dinlenmek isterken okunabilecek keyifli bir kitap.
Kitap edebiyata değer veren biri tarafından yazılmış, okurken bunu çokça fark ediyorsunuz. Kitap içerisinde, çeşitli kitaplara gönderme yapılmış buradan yazarın edebi bilgisinin de yoğun olduğu anlaşılıyor.
Hikaye kitabı diye aldım ancak otuz dört başlık var hiç birinde olay örgüsü yok. Düşünce yazısı daha çok. Yazarın edebi dilini beğendim. Okurken şiir gibi geldi ama kitabı bitirdikten sonra hiçbiri aklımda kalmadı maalesef.
Güzel vakit geçirmek için okuyabilirsiniz.
Yağmuru çok sevenler, yağmurda kalbi sevinçle dolanlar koşsun.
Ali Ayçil'in okuduğum ikinci kitabı Kovulmuşların Evi. Yazarın dili hemen her sayfasında yalın, sade ve anlaşılır bir şekilde karşılıyor bizi. Berrak bir zihinle okuduğumuzda da, yorgun geçen günün sonunda okuduğumuzda da ne demek istediğini anlayabiliyor ve yazıdan almamız gereken tadı alabiliyoruz. Ben özellikle yağmur bahsi geçen bölümleri hevesle ve büyük bir zevkle okudum. Okumak isteyenlere tavsiye edebileceğim bir kitap oldu. Kütüphanemde olduğu için mutluyum.
Herkese merhaba. Bugün Ali Ayçil'den okuduğum ilk kitap olan kovulmuşların evi yorumu ile geldim.
Kitapta, 34 deneme bulunuyor ve her biri üç sayfalık kısa denemelerden oluşuyor. Deneme türünde az bir okuma deneyimim olmasına rağmen okuduklarımın içinde beğendiğim deneme kitapları arasında yerini aldı.
Yazarı ismen tanısam da sohbetini
kahvenizi yapıyorsunuz sade olacak ama sonra oturuyorsunuz ve açıyorsunuz kitabı. Siz okumaya başlıyorsunuz kaleminiz sizden habersiz altını çiziyor bir sürü cümlenin. Çünkü her cümlede kendinizi buluyorsunuz. Bu his mükemmel anlatılacak gibi değil. Sonra bir de bakıyorsunuz ki sayfalar arka arkaya çevrilirken sizin kahve fincanda buz olmuş. İşte böyle bir kalem Ali Ayçil kalemi. Her yazarda bunu hissedemezsiniz. yani ben hissedemiyorum. Ama böyle hissettiren yazar şair abilerim ablalarım var benim. böyle diyorum çünkü onlar benim duygularımın tercümanı oluyorlar ve bende onları ailem olarak bağrıma basıyorum.
her deneme sonrasında çizdiğim cümleler üzerinde uzun uzun düşündüm. ne kadar da ben dedim. insanın içinde bulunduğu yaralarını öyle naif yazmış ki. Genelde deneme okurken insan akıcılığı yakalayamaz. Çünkü her bir deneme kendi içinde bir konu, bir olay barındırır. kopukluk olur. bir bıraksanız elinizden kim bilir ne zaman gelir aklınıza. Ama ben hep bir sonraki denemeye geçmek için sabırsızlandım. Akıcı sizi yormayan bir eser.
bence Ali Ayçil ile karşılıklı sohbet etmek herkese iyi gelecek.
bence okuyun asla pişman olmazsınız....