Neyle ?
Ey, hüzne bulanan saf ruh!!
Hikaye ve anlatım tarzı pek güzel değil. Hatta 7 bile şaibeli geldi gözüme :) Yalnız hikaye yüreğime dokundu. Çok buruk, boynu büyük, hassas bir yüreğin hikayesi...
İçinde saflık ve onun getirdiği o masumane güzellikten başka bir şey barındırmayan hanım hanımcık kızımızın neye dokunsa kururttuğu neye göz koysa çıkardığı bir takım olaylar dizisi.
Dediğim gibi dili hiç hoş değil. 
Madame Bovary
#179180955 okurken bu kadar zorlanmadım. Sanki hikaye değilde Sefilleri okuyormuşum ağırlığı vardı üzerimde. Öyle zor ve ağır ilerliyorduki sayfalar suratıma tokat gibi çarpıyordu. 56 sayfacık bir şey 9 sayfa giriş falan derken çıkar. 4 sayfada hikayelerdeki boşluklardan gider 40 yapar Milliyetçe Hareket Partisinin 40. Yılı kutlu olsun :) ama zulm gibi geldi. İsimler, şehirler köyler derken karma çorman oldu hikaye. Peki neden 7? Çünkü o acıklılık yüreğime dokundu. O karşılıksız ve hiçbir şey gözetmeden sadece olduğu gibi yürekten gelen o sevgi o gerçek işte aranılan o sevgi ve bunu gösterebilmek hatta verebilmek için girilen o mücadele çok güzeldi. Ama hanım kızımız bildiğin lanetli doğmuş.... :) Flaubert reisin tek amacı duyarlı Ruhlara dokunmak. Bu eseri yazmasını amacının bu olduğunu söylüyor. Gerçekten de öyle oldu ve ruhuma dokundu yoksa 7 puan dahi vermezdim.
Belkide Flaubert bize sevgide yegane amacın kaybetmek olduğunu göstermek istiyordur. Kim bilir? Kaybetmek ve üstüne koyarak sevmek. Daha fazla daha fazla. Sonrası İlahi saadet...
