Sabitlenmiş gönderi
Bazen sığınmak istersin bir yüreğe.
Belki yağmur dinene kadar,
Belki de sonsuzluğa kadar.
Kimsenin haberi yok her gün sana geldiğimden
Her gün bir ömür bıraktığımdan kıyılarına
Kimselerin fark edemeyeceği bir kayboluş biçimidir bu.
Bir denize koşar gibi koşuyorum sana
...
yalniz kalmak
korkutmaz ki
alisir bu gonul
alisir elbet
yokluguna
Okur Takip Önerileri
Yönümü bulmakta zorlanırım. Beklemezdim böylesine bir karanlık. Gözlerim görmez artık, hakikat kimdir kimdendir bilmezim.
“hani iki çift laf edersin kalbin kuş olur
hani el tutuşları olur bir kent o zaman kent olur”
Sürekli dayan geçecek sabret bitecek diye büyütülen çocukluğumu "canın yanıyorsa kalk gidelim" cümlesiyle tanıştırdım
"çaresi yoktur, zira insan bu cihana intibak etmek üzere yaratılmamıştır."
Karanlık sözler yazıyorum hayatım
hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik
uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim
zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yokettim
ve şimdi birçok sayfasını atlayarak
bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim
neyi sevdiysek dolandı kanatarak
dikenli bir tel olup seven her tarafımızı
Kalbin kendini ikna ediş biçimleri vardır, akıl erdiremezsiniz...
“Züleyha ikimizde bir kafesin içindeyiz farkında mısın?
Seninki telden benimki gönülden bir kafes..”
Hislerimi açık açık söylemek yerine hiç bir şey yapmadan insanların beni anlamasını bekliyorum, bu da benim imtihan ya da karşı tarafın bilemiyorum