Küçük Prens

Ama gözler kördür. İnsan gözleriyle değil, yüreğiyle bakmalı...

Birinin sizi evcilleştirmesini kabul etmişseniz, biraz olsun gözyaşı dökmeyi de göze alacaksınız…

"Ne kavranılmaz bir yer şu 'gözyaşı' ülkesi."

“Sizin Dünya’da insanlar” Dedi Küçük Prens, “bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar; yine de aradıklarını bulamıyorlar.”
Oysa aradıkları tek bir gülde, bir damla suda bulunabilir.

Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızdan yalnız birinde bile bulunsa, yıldızlara bakmak mutluluğumuz için yeterlidir.

"Peki insanlar nerde ?" dedi küçük prens. "İnsan kendisini çölde çok yalnız hissediyor."
"İnsanların içinde de öyle hissedersin." dedi yılan. "Arada pek fark yoktur."

Yeni bir arkadaş edindiniz diyelim: onun hakkında hiçbir zaman asıl sormaları gerekenleri sormazlar. ‘Sesi nasıl?’ demezler örneğin, ya da. ‘Hangi oyunları sever? Misket koleksiyonu var mı?’ diye sormazlar. Onun yerine. ‘Kaç yaşında?’ derler. ‘Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor?’ Ancak bu sayılarla tanıyabileceklerini sanırlar arkadaşınızı.

Eğer büyüklere, ‘Güzel bir ev gördüm, kırmızı tuğlalı: pencerelerinden sardunyalar sarkıyor, damında ise kumrular var,’ derseniz, nasıl bir evden söz etmekte olduğunuzu bir türlü anlayamazlar. Ne zaman ki onlara, ‘Yüz milyonluk bir ev gördüm,’ dersiniz, işte o zaman size, ‘Oo, ne kadar güzel bir evmiş!’ derler gözlerini koca koca açıp.”

- Küçük Prens, Antoine de Saint-Exupéry -