Muhtemelen bu bizim bilge denizci Metis ’in son yolculuğu olacak. Her dileğimizi yerine getirip nereye istersek götürdükten sonra, artık yelkenleri açmasının hiçbir anlamı kalmadı. Dümene kumanda eden eller artık buna devam edemeyecek. Ellerim artık çok yaşlandı ve güçsüz kaldı. Bana eşlik eden kişininkilerse artık yok. Sonunda zaman, maceramıza bir son verdi. Şimdi çapası bu gizli denizin dibinde yatan gemiden bana kalan sadece gördüklerimiz ve tattıklarımız, atlattığımız tehlikeler ve öğrendiklerimiz. Ayrıca daha hiç görmediğim limanların hayalleri kaldı geriye. Hayaller ve hatıralar. Sonuçta her ikisi de aynı hamurdan yapılmışlar. Yavaş ateşte pişerek sıcacık bir ekmeğe dönüşecek ve bizi yaşlılığın getirdiği açlıktan koruyacaklar.