''Tanrı anlaşılmaz, ucu bucağı yok. Rahmetini dilediği gibi insanlar arasında dağıtıyor; bizimkiyle bir olmayan bir ölçü birimi kullanıyor, öyle bir düşüncesi var ki onun, insanın zihni küle çevrilmeden yanaşamaz ona.
Sayfa 245 - İz YayıncılıkKitabı okuyor
“Bu dünyada bazı iyilikler var ve bu, savaşmaya değer.”
Ateş küle döndüremediğini sertleştirir.
Sayfa 206 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Kitaplarım yansa küle dönen ben ölürüm."
Üniversite öğrencisi olan genç delikanlı yaşadığı apartmanın çatı katında kitaplarla dolu bir oda keşfeder.Bu oda artık onun tek eğlendiği yer olur.O kadar mutlu oluryor ki.Kitapların kime ait olduğunu bilmiyordur ama karıştırma isteğine de engel olamaz.Altları çizilmiş sayfaları tekrar tekrar okur düşüncelere dalar.Ve bir de geçmişte yaşanmış aşkın ardında kalan mektuplar.
Öncelikle kitabı sevdiğimi söylemek istiyorum.Daha ilk sayfalarda etkisi altına alıyor ve sonra da merak ile okutuyor 👍 İçerisinde sadece bir karakteri okumuyoruz bir çok yazarların kitaplarından alıntılar var.Bu da kitaba olan merakınızı arttırıyor.Tavsiye ederim okuyun okutun🤗
📚 Bir erkek bir bayana mektup yazıyorsa,yazanı sevsin diye değil,yazılanları okudukça kendisini hatırlasın diyedir!
📚 Kitap seven insanlar bu yüzden arkadaşa ihtiyaç duymaz.Zaten derdin varsa kitaplara anlat ev arkadaşlarına değil.
📚 Hem ben zararlı güneş ışığına bakmaktan değil kitapsız mekânlara bakmaktan korkarım.
📚Her kitap bir ev,her yazar bir komşu,her kitaplık ayrı bir gezegen! Bir ev ki yıllarca yazarları misafir etmiş en ağır köşesinde.
Evvel zaman içinde bir ülke varmış masmavi bir denize kıyısı varmış, baktıkça doyulmaz bir melodi gibi dalgalanırmış usulca . Denizin kıyısındaki ülke sürekli yanarmış deniz dalgalanırken kıyıda alevler daha da yükselirmiş . Uçsuz bucaksız deniz alevleri gördükçe ah tanrım bu ne zalimlik dermiş , keşke biri alevleri söndürse diye köpürürmüş o köpürdükçe alevler daha da artarmış , öylece içlenip izlermiş deniz. Ülke yanıp kül olmuş sonra deniz iyice köpürmüş köpürmüş fırtına çıkmış denizden kıyaya vurmuş alevler sönmüş geriye bir yığın kül kalmış . Deniz sakinleşip tekrar bakmış kıyıya alevler gitmiş ama güzelim kıyı küle dönmüş. Deniz o an büyük bir pişmanlık ve yalnızlık ile baş başa kalmış. Tanrım bana verdiğin gücü kullanmak yerine sadece öfke ile dalgalanıp durdum şimdi geride kıyıda bir avuç kül içimde koca bir yangın kaldı demiş.
Pervane misali yanmış ama küle dönmemiş; ateş küle döndüremediğini sertleştirir.
Sayfa 206Kitabı okudu
Yürüdün bensizliğe, ateş oldun yüreğime.
Zamansız düştüm hasrete, döndüm küle.
Lâ mekan Seyyah