ALLAH'A YAZILAN MEKTUP
Elazığ Tımarhanesi'nde (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) tedavi gören ve 1965 yılında vefat eden bir “deli”nin Allah'a yazdığı son dilekçesi şu şekilde:
“Ben dünya Kürresi, Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden, El-Aziz Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz, çaresiz ve kimsesiz bir
GERÇEKTEN ÇOK ETKİLENDİM.
Standart 1965 yılında vefat eden Elazığ "Tımarhanesindeki" bir hastanın yazdıkları
(Kaynağa hiç dokunmadan alıntıladım, psikiyatrik hastalığı olanlar lütfen alınmasın ve kızmasın, ben de paranoid şizofrenim, hastaya deli falan demişler ama yazdıklarının çoğu doğru ve zihin, akıl, sıradan mantık
Alıp başını kırlara gittiği günlerden birinde Rıfat bir tepeye tırmandı ve manzaraya hakim olmanın coşkusuyla “Efendiler, tanrılar!” diye bağırdı. Sonra, hepsi duydu mu diye sağına soluna baktı, biraz bekledi. Yeniden bağırdı.
“Efendiler, tanrılar! İsimleriyle aradığınız kullar başka yerde. Ben burada sahibine havlayan köpek gibi kaldım böyle yalnız. Hatırladıklarım ile hatırlamadıklarım arasında sıkışıp kaldım. Sahibimi, kokusunu, başımı okşamak için uzanan elini elbette hatırlıyorum ve elbette dağların, ormanların sessizliğine sürtünen, geceyi gözlerinden çıkan iki ışık ile üçe bölen vahşi kurt geçmişimi hatırlamıyorum.”
Susup yine biraz bekledi Rıfat. Söylediklerinin doğru anlaşıldığından emin olunca “Efendiler, tanrılar!” dedi, “Ben hatırlamadıklarımı daha derinden hissediyorum.”
Alıp başını kırlara gittiği günlerden birinde Rıfat bir tepeye tırmandı ve manzaraya hâkim olmanın coşkusuyla "Efendiler, tanrılar!" diye bağırdı. Sonra, hepsi duydu mu diye sağına soluna baktı, biraz bekledi. Yeniden bağırdı.
"Efendiler, tanrılar! İsimleriyle aradığınız kullar başka yerde. Ben burada sahibine havlayan köpek gibi kaldım böyle yalnız. Hatırladıklarım ile hatırlamadıklarım arasında sıkışıp kaldım. Sahibimi, kokusunu, başımı okşamak için uzanan elini elbette hatırlıyorum ve elbette dağların, ormanların sessizliğine sürtünen, geceyi gözlerinden çıkan iki ışık ile üçe bölen vahşi kurt geçmişimi hatırlamıyorum."
Susup yine biraz bekledi Rıfat. Söylediklerinin doğru anlaşıldığından emin olunca "Efendiler, tanrılar!" dedi, "Ben hatırlamadıklarımı daha derinden hissediyorum."
Sayfa 8Kitabı okudu