Bedel ödemek gerekiyormuş, huzura kavuşmak için.. İsteklerimizi gerçekleştirmek için.. Allah için savaşmak, mücadele etmek için.. Yoksa yok olup gidiyor yüreğimiz..Sahi nereye kadar, ne zamana kadar " yok olup " gideceğiz..Her an bu dünyadan bir kuş misali göçüp gideceğimizi unutup yok olmaya doğru umarsızca koşuyoruz.. Sahi, Sahi diyerek vaktin kaldı mı hala.. Hala var mı..Ölmediysek evet var..Umarsızca
Allah' ı unutup günahlara koşa koşa, coşku ile koştuk durduk.. Belki de bizim için her şeyi var edene, bu kadar hızlı bir şekilde gitseydik yüreğimiz nice olurdu..Tek gerçeğin kendisi olduğunu sanan " ben' likten " kurtulamayan kişilerin içinde kaldı yüreğimiz.. Sanki yüreğimiz tutuklu kalmıştı bir şeylere, birilerine..Allah' tan gayrısı insanın yüreğine yetişemez imiş. Yetmezmiş.. 🥲🤫 Kalpler sadece ve sadece O'nu anmakla huzur bulurmuş..
Hayde geç kalma , hep beraber O'na koşalım..Durmayalım hayde..Daha fazla geç olmadan..Gidelim bizi yaratana..
(Gülşah Taşkın)