"Üç kimse şu üç durumda tanınır: halim, kızgınlık anında. Yiğit kimse, savaş anında. Hakikî kardeş de ihtiyaç anında.
" İhlâs, yaptığın amelden gözünü çekmen, ona karşı bir şey beklememendir."
- Ruveym Hazretleri
Bir sûfîye "Allah nerededir?" diye sordular. O da "Allah seni nefsinden kurtarsın, gözünün önünde duran için 'nerededir' diye sorulur mu?!" diye karşılık verdi.
Üstad (Kuşeyrı) dedi ki, bil ki, gerçek özgürlük, tam bir kulluktadır.
" Bir şey bana pahalı gelince, terk ederim onu;
Olur böylece pahalı şey, malların en ucuzu."
- İbrahim b. Edhem Hazretleri
Sehl b. Abdullah’a: “Günde bir öğün yemek yiyene ne dersiniz? denildi. “Bu sıddik olanların yeme tarzıdır.” dedi. Peki iki öğün yiyenlere ne dersiniz? denildi. “Bu mü’min olanların yeme tarzıdır.” dedi. O halde günde üç öğün yiyenler hakkında fikriniz nedir? denildi. “Bari ailene söyle de sana ahırda bir yemlik yapsınlar.” diye cevap verdi.
Sayfa 231 - DergahKitabı okudu
Üstad Ebu Ali Dekkâk (r.a)'nın şöyle dediğini duydum: "İstikamet merdivenin üç basamağı vardır. Evvelki takvim, sonraki ikâmet ve daha sonraki istikâmettir. Nefisleri te'dip (ve derbiyye) etmeye takvim, kalpleri temizlemeye ikâme, sırları yaklaştırmaya (rûhu Allah'a yükseltmeye) istikâmet denir."
Ali b. Bekkâr, “Allah Teala her şey için iki kapı yapmıştır. Dil için ise dört kapı yapmıştır. Dudaklar kapının iki kanadıdır. Dişler kapının iki kanadıdır.” demiştir.
Sayfa 214 - DergahKitabı okudu
Ömer b. Abdülaziz, yazdığı mektup hoşuna gidecek kadar güzel olursa onu yırtar, başka mektup yazardı. (Güzel söz kibir vesilesi olur diye endişe ederdi.)
Sayfa 213 - DergahKitabı okudu
Yalandan verdiği gıybetten korunmak için susan kul ile, kuvvetli bir şekilde ilahi heybetin tesiri altında bulunduğu için susan bir kul arasında ne kadar büyük bir fark vardır! Bu manada olmak üzere sufiler şu şiir okurlar:
“Yardan ayrı bulunduğum zaman hep ona anlatmak istediğim sözleri düşünür dururum, anlatacağım sözlerin düzgün ve mantıki olması için çalışırım. Fakat sevgilime kavuşunca (onun heybetinden) söylemek istediklerimi unutur hiç olmayacak şeyler söylerim.“
Sayfa 212 - DergahKitabı okudu