Ellerim tanımadı bilmedi hiç ellerini ruhumdan tutabildin mi?
yaşamak içimden gelmiyor artık
Öylesine dertli öyle üzgünüm
Bu dünya hiçbir tat vermiyor artık
Aldığım nefese cana küskünüm
Aldırma, ellerim boş kalsın yine
Ay ışığı düşsün kirpiklerine
Kahra kırgın, yalnızlığa küskünüm
Sen baharın yâr gününde açan gül
Ben baharın her gününde suskunum
Ne kızgın ne de kırgın,
Ne küskünüm ne de sürgün...
Sadece sevdim,
Hala seviyorum da,
Hep seveceğim de.
Herkesin sevgisi kendine, sevdiği kendisinde vesselâm...
.
.
.
.
13:04'