"Yıllar geçince anladım ki, aşkın kavgasını veremeyenler, hiçbir şeyin kavgasını veremezler; aşkın özgürlüğünü yaşamayan ve yaşatmayanlar ise, hiçbir özgürlüğü hakedemezler..."
yıllar ne çok şeyi cömertçe savurmuştu ömürlerimizden
mutsuz olduk ,heder olduk ; düşler ne çok yanılttı bizi..
nereye gitsem ,onun ışıklı gözlerinin kalbime taşıdığı o sarsıcı kederden bir türlü kurtulamıyor ,her şeye rağmen onun yörüngesinde dolanıp durmaktan da kendimi alamıyordum.
“yıllar geçince anladım ki ,aşkın kavgasını veremeyenler ,hiçbir şeyin kavgasını veremezler ;aşkın özgürlüğünü yaşamayan ve yaşatamayanlar da hiçbir özgürlüğü hak edemezler “
"Ben gidiyorum artık." dedi annem. Gözlerime baktı durgunca, çok uzaklara bakarcasına.
Yeniden yoğunlaşmaya başladı sis. Donup kalmıştım annem uzaklaşırken. Ötekilerle birlikte yürüyordu. Adımları eski adımlarına benzemiyordu. Köşeye yaklaşmak üzereyken yüzünü bana doğru döndü, son bir kez daha baktı sisler içinde. Bir fotoğraftan bakıyordu sanki. Sararmış eski zaman fotoğrafındaki kadar uzaktı, hüzün vericiydi duruşu. Önce gözlerini, yüzünü yitirdim, sonra uzaklaşmakta olan gölgesini.
Başımın üstündeki dallardan gelen kuş seslerini dinliyorum. Başka kuşlar geçiyor gökten. Çok uzak bir geçmişin göğünde. Nice yıllar önce ölmüş kuşların uçuşu! Ağaçlarda ölü kuşların sesleri...
_Muhteşem bir şey, bir yerlerde keşfedilmeyi bekliyor.
_Kozmos’un keşfi, kendi kendimizin keşif yolculuğudur.
_Hayal gücü bizleri çoğu zaman bilinmedik diyarlara götürür ve o olmadan hiçbir yere ulaşamayız. Kuşku da bize, düş ürünüyle gerçek arasındaki farkı bulmamızı ve varsayımlarımızı sınamamızı sağlayan yolu açar. Bütün o buluşlarla keşifler,
Bizi zaman yenecek
Ve anılar kalacak ...
Hayat, birinin nasıl hissettiğinizi bilmesine
izin vermemeniz için çok kısa !..
Sayfa 27