İnsanlara kıymet vermeyi, onlara kıymet katmayı unuttuk bu günlerde. Keşke eskisi gibi selamlaştığımızda yüzümüz gülse. Ama korkuyoruz...
Korkmakta belki haklıyız insanlardan, ama korkuları aşıp tanışınca, konuşunca ve gülüşünce daha güzel günler yaşamaya başlayacağız. İnanıyorum.
Her insan aynı değil... Her parmak aynı mı, ellerimizdeki?
Her kusur bir değil... Her insan aynı mı, hayatımızdaki?
Yargılamayalım...anlamaya, konuşmaya ve sevmeye çalışalım.
Hem belki daha eğlenceli olur böyle dünya...
Seveceksen öylece sev. Ne kusursuz insan ara, ne de insanda kusur.
Jovius'un yaptığı gibi övünebilirim-in ea luce domicilii Vacicani, totius orbis celeberrimi, per 37 annos multa opportunaque didici.-Ben de aynı onun gibi, kütüphanede otuz küsür yıldır çalışmalarımı sürdürüp,bir alim hayatı sürüyorum.Bu demek oluyor ki, ya bu bilgili asil toplum tarafından faydasız değersiz bir asalak olarak görüleceğim ya da böylesine saltanatlı ve heybetli bir kurum benim her yazdığıma rezil diyecek. Her iki türlü de nefret edileceğim kesin. Kesin yaptığım bir şey ise, böyle ilahi bir mesleğim olunca, bir kasırga gibi her şeyi süpüren aklım, koşar adım giden zekam hep göçebe, hep değişkendir: En büyük arzum her şeyi az buçuk bilmektir, aliquis in omnibus,nullus in singulis.
Sayfa 41Kitabı okudu
