Ama solunan hava , yüzülen su , oturup-kalktığın insan , yürüdüğün yol seni değiştirir.
Levha || Ahlâk Dersi
Taleb şan değildir. Razı ol, şan da senin, namda senin. Gümülmeyen şey nabit olmaz. Dünya sûretlerinin bulaştığı ayna nasıl parlar? Huzura girmeden önce tevbe sularında yıkan.
Kader teneffüs ettiğin her nefeste seninle.
Eşyadan eşyaya seyahat edip durma. Kendine uzaktan bakmahı öğren. Bir dolap beygirine benziyorsun. Öyle ahmak, myle hüzün verici.
Sayfa 17 - Dergah yayınlarıKitabı okudu
Benim servetim, kitaplarım diyordu o.
Kitaplarım, yani hayatım.
Sayfa 47Kitabı okuyor
Ben çoktan kapadım o defteri...
Lakin defter kapanmıyor... Mazi hiçbir vakit büsbütün terk etmiyor. En umulmadık yerde birden karşımıza çıkıveriyor.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Durduğumuz noktada inançlarımızın eskidiğini, yabancılaştığını hiç tecrübe etmediniz mi? En acı kayıp budur: Gerilemiş ruhların mütemadiyen tavizler vererek hayatla, zaruretle uyuşmaları ..
Sabahı beklemeyiniz dostum, geceden yola çıkınız. Olur ki
uyuyakalırsınız. Sırtınızdaki çıkında ebedi gayenin dürülmüş azıkları varsa ne mutlu size. Gece serindir, yapraklardan süzülen yel gözlerinizdeki yaşları kuruturken ruhunuzda kainatın derin sessizliğini taşıyarak sabaha doğru yürü
yüp fecri başlatınız.
Mevki demek koltuk demek değildir. Ahmaklar koltuk peşine düşer.
Önemli olan, geçerli olmak, sözü dinlenir olmak.
Herkesin bir tarzı var...
Sayfa 39Kitabı okuyor
“Ölüm ile ayrılığı tartmışlar, elli gram ağır gelmiş ayrılık.”
”Kaç ay, kaç yıl geçti?
Ne önemi var. Zaman izafî bir şeydir.
Hani adam kitabına ad koymuş.,
Gün olur asra bedel.”
“Dünyada iyiler azalıyor, kendine iyi bak.”
Her insan gibi bu çocuk insanın içinde de iyilikle kötülük savaşıyordu.
Hem iylikten hem kötülükten zevk alıyordu. Ancak kötülükten aldığı zevk bir süre sonra pişmanlığa dönüşüyor, acı vermeye başlıyordu..
bizim sevmediğimiz kimse yoktur,
belki gönlümüze biraz serin gelenler vardır..
Mustafa Kutlu / Mavi Kuş
"Geceleri kafayı yastığa koyduğunda kalbin, vicdanın rahatsa işte o geceler dünyanın en kutlu geceleriymiş. "
Sayfa 94 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
Başarı sevindirir, yenilgi üzer.
Bu yüzden yarışmaları sevmem. Hele çocuklar arasında olursa. Her başarı yenilen çocuğun acısı üzerinden kazanılan bir ödül gibi. Olmaz olsun. Bir yarışma yapalım herkes birinci olsun.
Taşranın ahengi bir yeraltı nehri gibidir. Üstündekileri besler,büyütür ama gücünün sırrını açığa vurmaz. O sebeple zâhire değil, bâtına bakmak lazımdır.
Bu da elbette özel bir terbiye ister.
Ruh terbiyesi.
Sayfa 74Kitabı okuyor