Uzaklaş ki yakınlaş, 'Hira' Hz. Muhammed için uzaklaşmaktı, Kuyu Hz. Yusuf'un uzaklaşması için Yol idi. Allah önce tek bırakır sonra sır âlemine alır
Ben Kenan'da bir kuyu.
Bin yıldır buradayım. Olduğum yerde.
Bin yıldır karanlığım ben. Derin ve yalnız.
Her yanım börtü böcek sarılı. Ama içimde temiz bir su saklıyorum. Acı da olsa içenlerin susuzluğunu kandıracak temiz bir su.
Hiç kimse tanımaz beni ve bilmez hislerimi. Her gelen ipini sarkıtır da bir kova su alır benden.
Her gelen benden bir parça alır da gider. Dönüp de bakmaz ardına.
Olsun, umursamıyorum...
Birini bekliyorum ben.
Karanlığımı aydınlatacak olanı.
Güneşimi, ziyamı, nurumu...
Birini bekliyorum ben.
Birini dediğime bakmayın, var olma sebebimi bekliyorum hakikatte.
İbrahim torunu, Yakup oğlunu..
Yusuf'u.
Ne dicem;
Bana ait künye ile Bana geldiğinde o yine Bana ait olmuyor mu?
Dahası Bana gelmeyi beklemeden de Bana ait o.
Yani bilmeden hissettiğimde, Bana geldiğinde sen bana ait künye için atıf yapıyor oluyorsun.
Ama ben bundan Bi haber oluyorum.
Çok kez başıma gelen ve ne zaman fark ediyorum o kuyu an gelip kendini gösterdiğinde.
Şimdii anladııım diyorum.
( öle Bi geldi iç ses ... )
Bazı mühürlü kelimelerim olmuş amaç bu değilken.
Teveccüh edilmiş olmasına yürekten teşekkür ederim
Ama mühürlü olmasını istediğim kelimeler degildi.
Duygularım.........
🙏
Çare bu değilse de
Kandı sonsuz kere
Kör kuyu, derin ateş
Kamberi de kül
Varmadı Kerem gibi
Kâh görünüyor dibi
Kör kuyu derin ateş
Kâh yeri meçhul
Dünya bir zindan, dipsiz kuyu
ben kendi mumuyla aydınlanmaya çalışan bir garip yolcu..
Yırtılmadı gömleğim ama göğsüm hep kuyu,
İçimde kırık heves kursakta her şey yarım. 🌾
Gelmekle gitmek arasında bir yerdeyim şimdi
Soluma dönsem uçurum
Sağıma dönsem dipsiz kuyu.