Bir yazım vardı, yaklaşık 3 sene evvel yazdığım.
Altından ismim silinip o kadar kişiye atfedildi ki, artık "anonim" bir hale geldi. Gelsin gelmesine de, neredeyse kırpa kırpa çeyreğini bırakmışlar.
Bari bunu yapmasaydınız diyerek yazımın orjinal halini yıllar sonra sizinle paylaşayım.
Beynimiz de bir algı var "sapık" dendiği
Yüzünde eğlendiğini belli eden bir ifadeyle süzdü kız onları."Bir şey çok tuhaf biliyor musunuz?" dedi. "Bir adamı yalnız yakaladığımda onunla çok iyi anlaşıyorum. Ama ne zaman iki kişi oluyorsunuz işte o zaman ağzınızdan laf alamıyorum. Çok tuhaf değil mi bu durum sizce de?" Tırnaklarını ovuşturmayı kesip ellerini beline koydu. "Birbirinizden korkuyorsunuz, asıl mesele bu. Biri sizin için kötü bir şey söyleyecek diye hepinizin ödü kopuyor
Şu alıntıyı da yürütsek? :D
"Söze başlamadan önce derin derin içini çekti, iki elini alnına koydu. Sonra daha sakin bir tavır takınarak şunları söyledi: Biliyorsunuz ki ben bilgisizim, budalanın, delinin, saygısızın, tembelin biriyim. Şu bizim Burgonyalılann dediği soydan bir ipten kazıktan kurtulmuş, bir dolandırıcı, bir obur...
- Kendinizi amma da güzel övüyorsunuz ha!
- Söylediklerimin hepsi tıpatıp gerçeğe uygundur; laf yok. Rica ederim karşı çıkmayın. Kimse beni kendimden iyi tanımaz."
Rameau'nun Yeğeni, Diderot, Çev. Adnan Cemgil, Yazko,1982, syf. 38-39
Yüzünde eğlendiğini belli eden bir ifadeyle süzdü kız onları. "Bir şey çok tuhaf biliyor musunuz?" dedi. "Bir adamı yalnız yakaladığımda onunla çok iyi anlaşıyorum. Ama ne zaman iki kişi oluyorsunuz işte o zaman ağzınızdan laf alamıyorum. Çok tuhaf değil mi bu durum sizce de?" Tırnaklarını ovuşturmayı kesip ellerini beline koydu. "Birbirinizden korkuyorsunuz, asıl mesele bu. Biri sizin için kötü bir şey söyleyecek diye hepinizin ödü kopuyor."
Sayfa 92Kitabı okudu
- Ruhen yorgunum. Anamın ölümü bana çok koydu. Hiç gözümün önünden gitmiyor. Yıllarca bizim için çekmediği acı, yemediği laf kalmadı.
Sayfa 146Kitabı okudu
