Yedi milletim içimde, yerlilik var, dedem göçmen, anne tarafım kürt, baba tarafım Laz, gürcülükte var, alevilikte, terekemelikte var, azerilikte. Bursa, İstanbul, Sivas, muş, Kars, Rusya, Gürcistan, Azerbaycan taşıyorum kanımda.... Hep birbiriyle barışıktı ailem. İnsanlarla barışık olmayı öğrendim. Kötünün milletinin olmadığını, iyiye nerelisinin sorulmadığını... İnsanın insan olmasının yettiğini. Bir gün bende yabancı oldum, dışlanma İn, hor görülme in, ne olduğunu öğrendim. Çalacak kapının olmamasını, açlığı, soğuğu, korkuyu..... İnsan yaşadıkça insanları insan oldukları için sevmeyi öğreniyor... Rengine, dinine, diline bakmadan insanları sevmeyi....... Ben ne kadar insanım acaba demeyi öğrendim.... Daha neler öğretecek hayat kimbilir...