Burcu
@lburcul
lisans | matematik
İstanbul benim cânım;
Vatanım da vatanım...
26 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Özlem. Bahar başında esip geçer gibi görünen kar fırtınasıdır; ama, sanki, her bir tanesi donup kalacak, hiçbirzaman erimeyecek gibidir:-
Özlem dönünce bulunulacağı düşünülen mektuptur.
Özlem, dönünce bulunulacağı umulan mektuptur.
Özlem, dönünce bulunulacağı beklenen mektuptur.
Sayfa 71Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Özlem öyle olur ki, sanki dünyanın ortasında, herşeyi anlamsız kılan bir boşluk uzanmakta; gelip, özleyenin de içinden, bir kesit gibi, geçmektedir.
Özleyen, bunu duyduğunda, bütün dünyaya sanki bir sisin ardından bakar gibi olur: birşeylerin olması, ne gereklidir ne de anlamlı - boşluk, uzanır, herşeyin -dünyanın, özleyenin-içinde...
Özlem, herşeyi kaplayan boşluktur
Sayfa 47Kitabı okudu
Özlemin doruk noktası,
özleyenin özleneni artık göremediği noktadır- özlem, görüşün artık olmadığı noktada, doruğundadır.
Özlem, görememenin yoğunluğudur.
Sayfa 40Kitabı okudu
Özlediğin, gidip göremediğindir; ama, gidip görmek istediğin...
Özlem, gidip görememendir; ama gidip görmek istemen...
Özlediğin, gidip görmek istediğin - ama gidip göremediğin...
Özlem, gidip görmek istemen ama, gidememen, görememen; gene de, istemen...
Sayfa 39Kitabı okudu
Her ölüm dünyada bir çatlak açar-bir boşluk bırakıp öyle gider her kişi : öteki kişiler de, şimdi, o çatlağı kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.
134 syf.
·
Puan vermedi
Sevmek alışveriş değildir. Geometri değildir, aritmetik değildir. En değerli şeydir belki, ama karşılığında hiçbir şey alınamaz.
Sevginin bedeli yine sevgiyle ödenir, altınla değil. Sevilmekse; sevmenin mükâfatıdır ancak, karşılığı değil.
Sevmek; uzaklaşmaktır yalandan, bencilliği hiçe saymaktır.
Sevmek; var olmaktır bir bakıma, derinden bakılınca yokluğa benzer. Sevmek; bütünlenmektir.
Sayfa 220Kitabı yarım bıraktı
Şehirler de insanlara benzer. Gövdeleri, ayakları, gözleri vardır, yürekleri vardır, kocaman kocaman elleri vardır. Bu şehrin yüreği sende çarpıyor. İnsan, sana kan taşıyan bir damar olamayacaksa; bu şehirde yaşamamalı. Çekip gitmeli.
Şehirler de insanlara benzer. Duyguları, açlıkları, uykuları vardır, kinleri ve nefretleri vardır, aşkları vardır, büyük. İnsan, âşık değilse, bu şehirde yaşamamalı, çekip gitmeli.
Sayfa 128Kitabı yarım bıraktı
Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak ve yaşayıp beklerken ölmek!
Özleme bir diyeceğim yok. O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası. O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı, yaşantımız özlemlerle güzel.
Sayfa 124Kitabı yarım bıraktı