Legolas
Nesli, Yüzüklerin Efendisi - II - İki Kule'yi inceledi.
24 May 18:03 · Kitabı okudu · 7 günde · 10/10 puan
24 May 18:03 · Kitabı okudu · 7 günde · 10/10 puan
Spoiler içerir...
Yüzük kardeşliğini dağıttık derken, Boromir’in "Frodo'dan yüzüğü almaya çalıştım, Çok üzgünüm. Cezamı çektim." Diyerek ölmesiyle Yüzüklerin Efendisi - II - İki Kule yolculuğumuz başlıyor ama ne yolculuk…
Gruplara ayrılıyoruz artık. Frodo ve Sam bir tarafta Aragorn ve Gandalfgiller bir tarafta . Bir görünüp bir kaybolan Gandalf, ha yakalandı de yakalandı diye peşlerinden koştuğum Merry ve Pippin, buluşun artık herkes toplansın dediğim Aragorn ve Legolas…
Ben mi anormal derecede yaşadım kitabı yoksa, bu evreni tadanlar için normal bir davranış tipi mi bilemiyorum ama emin olun o ormandaki çalı çırpılar kollarımı çizdi, o havanın ağaçlardan görünmeyen kasveti içimi darladı, orkların mızrakları arasında yaşam mücadelesi vermekle beraber Saruman'ın yanına gittiğimde iki çift laf edip masaya yumruğumu vurduğum bir maceraya dahil oldum. Ormanda karşıma çıkan herkese temkinli yaklaşmaya başladım. Ağaçsakal bizimkilere içecek uzattığında bile tam içerlerken yabancılardan bir şey yiyip içmeyin diye öğretilmedi misize diye serzenişte bulunasım gelmedi değil. Dostlarımın ne zaman yardıma ihtiyacı olsa kitaptan elimi uzatıp kurtarasım geldi, sanırım bir çizgi film de vardı bu şimdi hatırlayamıyorum.
Kızsam mı sevsem mi, acısam mı, bağrıma mı bassam diye debelendiğim bir Gollum var ki Faramir'in eline düştüğünde yaşadığı acı, çaresizlik içimi burktu. Soğuk havada avcuma aldığım kedi şevkati gösteresim geldi. Neyse dağ bayır geçitler vs ilerliyoruz, o kaçtı bu kurtuldu derken o da ne Shelob Frodo'yu zehirliyor ve Frodo’nun öldüğünü okuyorum, inanmak istemesem de kulaklarımda geberdi Frodo geberdi diye sesler yankılanıyor ve ölmediğine inanmaya başlıyorum. İki kule maceramızın sonunda Frodo'nun bayılmış olduğunu öğrenerek rahatlasam da sonuçta düşman elinde kalıyoruz.
Heyecanlı hevesli keyifli şaşkın bakışlarla okuduğum başka kitap oldu mu hatırlayamıyorum ama kesinlikle canım sıkıldığında rastgele açıp hoppp ormanların arasında dostlarımla vakit geçirebileceğim muhteşem bir kitap.
Bana bu keyfi bahşettiğiniz için çok teşekkür ederim sevgili mithrandir21 | Uğur ve sevgili Mithril / Danny , çok mutlu oldum :)
Dur bi gari Gandalf ! Ruhumu teslim ettireceksiniz !
"Erkenbrand! diye bağırdı Süvariler. "Erkenbrand!" "Ak Süvari'ye bakın!" diye bağırdı Aragorn. "Gandalf yine geldi!" "Mithrandir, Mithrandir!" dedi Legolas. "Bu gerçekten de büyücülük! Haydi! Büyü bozulmadan şu ormana bir bakmak istiyorum."Yüzüklerin Efendisi - II - İki Kule, J. R. R. Tolkien
Şimdi bunun sırası mı yahu Gimli
"İşler kötüye gidiyor dostlarım," dedi Aragorn kaşlarında biriken terini kolu ile silerek. "Yeterince kötü, dedi Legolas, "ama sen aramızdayken umutsuz değil henüz. Gimli nerede?" "Bilmiyorum, dedi Aragorn. "Onu en son surun gerisinde yerde çarpışırken gördüm ama düşman bizi birbirimizden ayırdı." Heyhat! Bu kötü bir haber, dedi Legolas.
22 ye kadar yolu var !
Yirmi bir! diye bağırdı Gimli. iki eliyle vurduğu bir darbe ile son orku da ayaklarının dibine devirmişti. "Benim sayım Efendi Legolas'ınkini geçti yine."
"Orasını bilmem de," dedi Pippin, "kuşlardan başka kimse gece bunlarda dinlenebilecekse sahiden şapkamı çıkaracağım. Ben tünekte uyuyamam!"
"Eh, halkının âdetlerine daha çok uyacaksa yerde bir kovuk kaz öyleyse," dedi Legolas. "Ama orklardan saklanmak istiyorsan pek çabuk ve derin kazman gerekecek."
Legolas Kuyutorman'daki elflerin hep gönüllerinde sakladıkları Lothlörien'e, dünya bu kurşuni rengi almadan önce Ulu Nehir'in yanındaki çayırlara vuran güneş ve ay ışıklarına dair öyküler anlatmaktaydı.
İşte Lothlörien ormanı!" dedi Legolas. "Halkımın mekanlarının en güzelidir orası. Oranın ağaçları gibi ağaç hiçbir yerde bulunmaz. Çünkü güzün yapraklan düşmez, altına dönüşür. Ancak bahar gelip yeni yeşiller açınca dökülür bu yapraklar, dallar da gümrah sarı çiçeklerle dolar; ormanın zemini de altın rengi olur, tavanı da; sütunları ise gümüştendir, çünkü ağaçların gövdeleri hem pürüzsüzdür hem de gridir.
Yepppaaaa tahmin etmiştim kiiiiiii
"Mithrandir! diye bağırdı Legolas. "Mithrandir!" Ne hoş bir tesadüf diyorum yeniden Legolas! dedi yaşlı adam. "Hepsi ona baktılar. Saçları gün ışığında kar gibi bembeyazdı; giysileri parlak bir beyazdandı; derin kaşlarının altındaki gözleri pırıl pırıl ve güneşin ışınları gibi deliciydi; gücü elindeydi. Hayret, sevinç ve korku arasında durdular ve söyleyecek tek bir söz bulamadılar." "Sonunda Aragorn kıpırdadı. "Gandalf!" dedi. "Umutların ötesinden, en çok ihtiyacımız olduğu zaman döndün bize! Gözlerimi ne örtmüştü? Gandalf!" Gimli hiçbir,şey söylemedi ama gözlerini kapatarak dizleri üzerine, çöktü." "Gandalf, diye tekrarladı yaşlı adam, sanki uzun zamandır kullanılmamış bir sözü hafızasından bulup çıkarır gibi. "Evet, isim buydu. Ben Gandalf idim."
Üzümünü Ye Bağını Sorma Legolas !
"Eli kolu bağlı bir tutsak hem orklardan, hem de etraflarını saran atlılardan kaçmış. Sonra durmuş, hala ortalıklardayken bağlarını bir ork bıçağıyla kesmiş. Ama nasıl ve neden? Çünkü eğer ayakları bağlı idiyse nasıl yürüdü? Eğer elleri bağlı idiyse bıçağı nasıl kullandı? Eğer hiçbiri bağlı değil idiyse, neden ipleri kesti? Sonra da yaptığından memnun kalarak oturup sessiz sessiz yolluğunu yemiş!
"Bu Durin'in arması!" diye bağırdı Gimli. "Bu da Yüksek Elfler'in Ağacı!" dedi Legolas. "Ve Feanor Hanedanı'nın Yıldızı," dedi Gandalf. "Bunlar, sadece yıldız ve ay ışığını yansıtan ve artık Orta Dünya'da çoktan unutulmuş sözcükler söyleyen birinin eli değmedikçe uykuda kalan ithildin'le işlenmiş. Bu sözcükleri çoktandır duymamıştım, hatırlamak için derin derin düşünmem gerekti."
