mmyk
@lejyonherr
Savaş bitmiş ben nöbette unutulmuşum
iühf
17 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
çalışmanın çağı derler; aslında acının, sefaletin ve yozlaşmanın çağıdır bu
''... işte hayatta uğruna çabalamaya değecek tek şey; işte tüm sanat ile ideallerinizin, tüm felsefe ile inançlarınızın, tüm tumturaklı sözler ile kibirli tavırlarınızın yanında kül kadar soluk ve değersiz kaldığı şey.''
"Başkalarını öldüren şeyler beni yaşatıyor." (Michelangelo) Yalnızlık üstüne söylenecek daha fazla bir şey yok.
Okur Takip Önerileri
"Yüce Tanrım! Bize önemsiz şeyler için aciz gözler ve senin tüm doğruluğun için keskin gözler ihsan eyle."
"intihara ayırdığım zamanlar
bunlar temiz, kül bırakan zamanlardır
düzgün sabuklamalardan bana kalan"
"insan ruhlarının böylesine nedensiz yere mahvedilmesine izin veren yaşamın görkemi neredeydi? ucuz ve aşağılık bir şeydi bu yaşam ve ne kadar çabuk sona ererse o kadar iyiydi. tümüyle sona ersindi. ben de küpeşteye yaslanıp er ya da geç unutuluşun serin yeşil derinliklerine batmamın kesinliğiyle gözlerimi özlemle denize diktim"
Herkesin başına aynı şey geliyor. Doğrunun, iyinin, kötünün, temizin, kirlinin, kurban sunanla sunmayanın başına gelen şey aynı'' diyor. Vaiz yaşamı sevdiği ve ölmeyi istemediği için diyor ki, ‘Evet, sağ köpek ölü aslandan iyidir.' Boşluğu ve rüzgârı kovalamaya kalkışmayı, mezarın sessizliğine ve hareketsizliğine yeğlemiş. Ben de yeğliyorum. Devinmek pisboğazlık; ama devinmemenin, toprak ve kaya gibi olmanın düşüncesi bile iğrenç. İçimde var olan, özünü devinimden, devinim gücünden, devinim gücünün bilincinden alan yaşama karşı iğrenç. Yaşamın kendisi tatminsizliktir, ama ölümün yolunu gözlemek bundan daha büyük bir tatminsizlik.”
“Ne olacağını hiç bilemezsin,” diye sürdürdü Louis. “Adam, hava akımları ya da su akıntıları gibi aksi. Ne yapacağını hiçbir zaman kestiremezsin. Tam onu tanıdığını ve seni arkaladığını düşünürken yüz seksen derece tersine döner ve uluyarak dosdoğru üstüne çöküp yelkenlerini yirtip paçavraya çevirir.”
Bilinenler, daima bilinmeyenlerle ölçülür.
Kaç kişi olduklarının bir önemi yok; hepsi bunu istiyor. Kötü zamanlar geliyor, modernize insanlar da geliyor. Arkasından ne geleceğini bilmiyorum beni ilgilendirmiyor da. Tek bildiğim, küfretmeye bile değer bulduğunuz bir şey varsa ona artık veda edin; çünkü alışageldiğiniz her şey çamura batacak, batacak ve bu ara da makineli tüfekler hiç durmadan takırdayıp duracak.
Bugün Japonların ve İskandinavların büyük çoğunluğu okuryazardır ama çoğu Iraklı değildir: Peki, yazı niçin yaklaşık dört bin yıl önce Irak'ta ortaya çıktı?
...zira ya hiçbir şekilde tesadüf diye bir şey yoktur ya da talih bu olayın gerçekleşebilmesini sağlamıştır. O hâlde soruyorum (geniş kapsamda olacak şekilde) kaderin hiçbir şekilde adı geçmeseydi, bir karakteri, bir etkisi olmasaydı, dahası birçok şey ya da her şey tesadüfen, şans eseri veyahut rastgele olsaydı, o hâlde gerçekleşmiş olan olaylar farklı bir şekilde mi gerçekleşirdi? Her şeyin mantığı, kader dışında, doğa ve talihte arandığına göre, o hâlde kader üzerinde durmanın anlamı nedir?
Heyhat, gelecek benim için sadece uzak bir hatıraydı.
Hepimizin içinde bir çocuk bir de hayvan vardır.
Benliğimi saran aptallığın laneti, ruhumu kısırlaştırmıştı. Hunisini kaybeden deli gibi aranıyordum.
İletişimKitabı okudu