Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
grimaldi
grimaldi
@lenniesbunnies
41 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kitabı öğlen okumaya basladim, anlamadim. Sinirlendim ama sonra gece okumam gerektiğini anladım ve de öyle yaptım. Gündüz kafa ütüleyen kitap gece kafa açıyor yada duvarlarima "karamsi bir sicaklik cokertiyor." Okurken virgüllerin gereksizliğini hissettim ve sanki yolda eski püskü bi defter bulmuşum da sayfalarını karıştırıyormuşum gibiydi. Bazen de o defter benim defterimin şeklini aldı. Ve bazen kitabi severken bazen neden zorla okuyorum ki diyorum. Ama az önce sevmiştim kitabı şimdi neden zorla okuyorum anlamıyorum. Hiç böyle bi kitap, yada not defteri, okumamıştım. Bana göre başlayıp bitirilecek değilde, kitaplığın bir köşesinde bekleyip ara ara sayfaları karıştırılarak ufak yerler okunacak bir kitap. Birde son olarak kitabın her basımında içerik aynı değil, çıkarılan ve eklenen yerler var. Tüm basımları tek tek inceleyip okumak gerekiyor.
Kitabın ana konusu tıpkı diğer Orhan Pamuk kitaplarında da olduğu gibi doğu batı karşılaş- çok özür dilerim diğer incelemeleri okurken karşılaştırma lafı dilime dolanmış. Doğrusu, batıyı yüceltip doğuyu, İslam'ı ve Osmanlı Devleti'nin yerilmesi, olacaktı. Klasik Orhan Pamuk ve İslam düşmanlığı. Daha ilk paragrafından itibaren taraflı bir kıyas yapacağını belli etmiş hikayenin devamında da bunu belli etmekten hiç çekinmemiş. Zaten bu tutumu neden zırt pırt nobel aldığını da açıklıyor. Anlaşılması zor değil.
Bana göre bir kitapta siyasi veya dini fikirlerin o görüşte olan kişileri rahatsız etmeyecek derecede olmalı, gelipte başkasının görüşünü karalayacaksan bunu hikayende değil başka bi yerde yap.
Bu kadar eleştiriden sonra biraz da kitabın hikâye olan kısmını ele alıcak olursam anlatım ve kurgu güzel. Venedikli kölenin ve hocanın benzerlikleri, iç çatışmaları, özellikle de hocanın iç dünyası, insanı düşünmeye sevk ediyor. Bu açıdan okuması güzel bi kitaptı. Tabii bir yere kadar, ben kitapların hangi konu olursa olsun bir fikrin, inanışın veya görüşün her neyse artık bu kadar karalanacak yerler olmadığını düşünüyorum bu yüzden bitirmeye değer görmüyorum. Tavsiye de etmiyorum
6 senedir kitaplığımda kitap kurtlarına maruz kalmış, sürekli elime alıp başlasam mı acaba? diyerek yerine geri koyduğum bu kitap tam da okunması gereken zamanı, bu günümü bekliyormuş, her kitap alındığı gibi okunmuyormuş, kitaplıkta biraz kitap kurtlarına birazda tozlara maruz kalması gerekiyormuş. Bu şekilde verdiği haz başka oluyormuş.
Gelelim Şeker Portakalına, duygusal bir anıma denk geldiği için mi yoksa kendi içimde bir Zeze gördüğüm için mi tam çözemedim ama ,okuduğu kitaptan etkilenerek ağlayanlara hep şaşırmışımdır, şeker portakalını okuyana kadar hiçbir kitapta tek damla göz yaşı dökmemiştim.
Herkesin içinde ayağına cam parçası batmış bir Zeze varsa eğer, bu kitap çok büyük tesir bırakabilir. Yada bir şeker portakalınız varsa...
