ne yıkılmış bir tapınağın suskunluğu durdurabiliyor seni,
ne gürültülü bir havra
yükün ağır.
ismet özel.
yüzün bu âlemmiş de sanki
davud sana gelmiş, musa sana, isa sana.
salmışsın kendini bir hamağa yatar gibi maviye de
gökyüzü sanki senden esinlenmiş,
zebur senden, tevrat senden, incil senden.
ırmak eriş
ibrâhîm
içimdeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine
yenilerini koyan kim
asaf hâlet
Okur Takip Önerileri
"meselâ denerken damarlarında bir serumu, ölmek ayıp olur mu?"
| tahir ile zühre
“çok sağanak yağdın zarlarıma
beni içime kadar ıslattın nermin
zührevi bir felçsin arlarıma
şuramda sen
şuramda.
son sürat kan kaybediyorken
devrilen bir ambülansın içinde kadar şuramda..
açıp gösteremiyorum nermin
yasal tedbir koymuşlar gözyaşlarıma."
alper gencer.
"ne kadar alçağım yazmıştı ismail hami: nâzan 1948'de öldü, ben 1949'da hâlâ yaşıyorum."
| edip cansever.
beni dinlersen üsküdar'a gitme,
ibrâhim'i görme, şiir yazma
şu herkesin bildiği düzlük,
bu deli alacası çayır,
ardıç kuşu, türkülü sokak
senin için değil.
| oruç aruoba.
buradayım:
yüzyıl oldu.
önümden geçen yol
tıkandı
çevremdeki bahçeler
daraldı
içimde yaşayan insanlar
azaldı:
yalnızlaştım.
edip cansever'i saygıyla ve hasretle anıyorum|
şiirler yazdım, kitaplar okudum
elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
derinlerde kaldım böyle bir zaman
kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
söylesin benimle biraz
bir kere gelmiş bulundum..