Lev Nikolayeviç Tolstoy

¦¦ Spoiler tarzı şeyler karşınıza çıkabilir.. Dikkat edin.. ¦¦

_______________________________________
Buradaki ışık, hiç şüphesiz dindir.. Hristiyanlık dinidir.. Tolstoy, ömrünün sonlarında savaşın yıkıcılığı, ölüm hadiselerinin beyninde uyandırdığı etki ve sabah-akşam İncil okuması, kiliseye sürekli bir ziyarete başlaması ile gençlik yıllarının aksine iyiden iyiye dine bağlanmaya başlar.. Benim de çevremde şahit olduğum süreçlerin bire bir aynısını yaşar Tolstoy.. Nedir bu süreç?.

- İlk başta hiçbir dine ilgi duymazsınız..
- Akabinde beyniniz bazı şeyler sormaya ve arayış içine girersiniz..
- Bir umut, kutsal kitaplara dayanırsınız..
- Kilise, camii, sinagog gibi mensup olduğunuz dinin kutsal sayılan tapınağına gidersiniz..
- Papaz, haham, imam gibi saygın din adamlarına danışır durursunuz..
- Kafanızda bir şimşek çakar ve kitaplarda anlatılanlar ile bu dini kurumların, din adamlarının ve hatta dine mensup olanların arasındaki derin uçurumu görürsünüz..
- İnsanlarda kabahat arar ve onlardan uzaklaşır, tamamen din adamı ve dini mabetle ilişki içinde olursunuz..
- Sonra bu din adamının da kitabı çoğu kez kendi fikir ve isteğine göre yorumladığını, bir kısmını okumadan, sadece durumu kurtaran şeyler yaptığını fark edersiniz..
- Din adamı ile aranıza mesafe koyar ve sadece dini kuruma ilgi duyarsınız..
- Artık dini kurum da size abesle iştigal olarak görünür ve sadece kendiniz ve kutsal kitap kalır..
- Daha da ileri gidilirse aile, eş, dost dahi terk edilir ve bir tür inziva hali başlar..

İşte Tolstoy da aynen bu süreçten geçer ömrünün sonlarında.. Herkes kendisine karşı cephe alır.. Onu dini tahrif ile suçlarlar.. Kitabı, kendi hevesine göre yorumlamak ile itham ederler!. Ve buna benzer onlarca farklı davranışlar.. Tolstoy, bunlardan aşırı derecede sıkılmış ve işte bu kitabı yazmıştır..

Ömrünün bu son demelerinden mülhemle yazmış olduğu bu beş perdelik dram, onun yaşadıklarını bize apaçık gösterir.. Ailesi, arkadaşları ile arasındaki sıkıntıları okuruz bu oyunda.. Bu oyun beş perdelik olmasına karşın beşinci perdesi yoktur.. Çünkü dediğim gibi, Tolstoy kendi yaşamından ilham alarak olayları olduğu gibi aktarması nedeniyle sonuna bir türlü karar veremez oyunun.. Çünkü kendisi hala bu yazdığı oyunun içindedir.. Kimin haklı olduğuna, oyunu hangi yönde bitireceğini bilmediği için de öyle bırakıverir.. Boşlukta..

Bana sorarsanız eğer, Tolstoy haklıdır.. Çünkü bugün yeryüzünde mevcut olan tüm dinlere bağlı din adamları, dini veya kutsal kitabı, tamamen kendi, toplumun ve siyasi adamların istekleri doğrultusunda anlatırlar.. Oysa olay böyle olmamalı.. Mesela Kur'an bu konu hakkında, yani kitabın bir kısmını alıp diğer bir kısmını görmezlikten gelenlerin iman etmiş olmadıklarını, bunun cezasını çekeceklerini ifade eder.. Bir arkadaşımın dini kitap ile insanların arasındaki fark için söylediği sözü aktararak bitireyim o zaman..

"Eğer bu insanlar müslüman ise, bu kitap (Kur'an) hak kitap değildir.. Yok, eğer bu kitap (Kur'an) hak ise, bu insanlar müslüman değil.."