Kirli bir tükeniş.
Durmadan, boyuna gelen doyumsuzluk?
Azalarak çoğalan acılar.
İnce olamayışlar.
Katre katre güvensizlik.
Artık içimle dışım beraberler,düşünemez oldular.
Sonu yok ki Pina
İnan hep aynı
Yarım kalanlar.
Fırlatıp atılan yaşamlar.
Kırılıp dökülen yapraklar.
Sonsuz gökyüzü altında.
Vefayı kuşlar alıp gitmiş.
-Gökhan Demir