Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Fakülteden hocam Yalçın Tosun’un “Mesafenin Şiddeti” kitabı. Sevgili hocam bazı öyküleri ne zaman yazmış bilmiyorum ama bazı öyküler için yıllar sonra tekrar hocanın zihnine başvurmak gerek. Tıpkı Yavuz Turgul’a tekrar başvurmak gibi. Bir gün Yavuz Turgul ile karşılarsam, hayalim hep şimdinin bakış açısıyla “Ağa”, “Muhsin Kanadıkırık” ve “Haşmet Asilkan” karakterlerinin hayat hikayelerinin nasıl devam ettiğini sormak olurdu. Misal Ağa, tepsiden sattığı çiğ köfte ile 2022 yılında franchise veren bir çiğ köfte kralı olmuş muydu ? Peki Muhsin Kanadıkırık, Sevda hanım ile Kız Kulesi’ni gören Üsküdar’da bir evin balkonunda çiçek sulayıp, toplumun değişiminden mi dert yanıyordu ? Haşmet Asilkan ise acaba artık Yeşilçam Huzurevi’ne mi yerleşmişti ? Bu soruların cevabı için Yavuz Turgul ile karşılaşıp yıllar sonra onun zihnini kurcalamak lazım. Yalçın hocanın da bu kitabında yer alan “Rüya Fotoğrafçısı”, “Kamış, Su ve Bazı Bilinmezler” ve “Gün Işırken İkisi” öyküleri için de yıllar sonra zihnine başvurmak lazım. Özellikle “Gün Işırken İkisi” öyküsü muazzam. Hoca sanki bir miksere Beyoğlu’nun Arka Yakası filmini, 80’lerde Lubunya Olmak kitabını, Güneşi Gördüm filmini, Gece Melek ve Bizim Çocuklar filmini kısacası tüm Tarlabaşı’nı koyup karıştırmış ve ortaya bu karakterleri ve öyküyü çıkarmış. Bir gün hocama denk gelirsem “Sevda Abla” nerede, ne oldu diye sormak isterim.
288 syf.
8/10 puan verdi
Türkiye'de transseksüller üzerine yapılmış az sayıdaki çalışmadan biri.
Bu bakımdan önemli veriler içeren, kaynak olarak kullanılabilecek bir eser.
11 kişiyle yapılan bir röportaj derlemesi diyebiliriz aslında.
Transseksüllerin; kimliklerinden dolayı yaşadıkları baskıyı, dışlanmayı, toplumun kabullenemeyişini, ataerkinin bitmez tükenmez yok
Öyle ağladım öyle bir yüreğim burkuldu ki nasıl anlatılır bilmiyorum. Efsunumun var olma mücadelesi, Melahat ablanın lubunyaları evladı bilmesi, İri'nin sevdası ve dahası... Hepsi yüreğimde kor oldu cayır cayır yandı. Gerçeklikle yoğrulmuş acının kan olup damarınızda akmasına vesile olan bir eser. Okuyalım okutalım ve gökkuşağına bir selam da biz çakalım
Gökkuşağı'nın renklerine sığınmış insanlar.
“Bu kitabı incelemelisin!” sözleriyle bana gönderilen “MAMA LUBUNYA” eserini okumadan önce yazarı Alev Biçer hakkında bilgi edinmek için internette araştırma yaptım. Lakin hakkında neredeyse hiç bilgi yoktu. Elimdeki eseri hariç “Hiç” ve “Hiç 2” eserlerinin olduğunu gördüm.
Yazarını merak etme nedenim kitabın konusuydu. Aykırı Edebiyat teriminin (Her LGTB temalı kitabın tür olarak Aykırı Edebiyatın içinde olmasına karşıyım. Lakin bu konu ile fikirlerimi farklı bir ortamda tartışmak isterim.) tam anlamıyla hakkını veriyor olması, konuyu anlatış biçiminde kimseyi rencide etmemeyi başarması ama gerçekleri kalemini kısıtlamadan yazması benim hoşuma giden yönüydü.
İlk cümleden itibaren nasıl bir kitap okuduğunu anlıyorsunuz. Eseri okurken ne gökkuşağının renklerine sığınmış insanların kendileri ne de bedeni ile ruhu arasında sıkışmış insanları tanımayan kişileri “bu ne biçim bir kitap” dedirmeden kendini okutan bir eser.
Yazarın mükemmel kullandığı kaleminin yanında acemi yazar hissini aratmayan cümleler arasında bir solukta okuyacağız bir eser.
Lubunya (kadınsı tavırlı erkek eşcinsel) ve laçovari (gay argosunda erkeksi) kompozisyonunu 80'ler Türkiye'sinin sesinde dile getiren kitap. Trajik bir konu. Korkular, kimlik değişimi ve temelin nasıl başladığını sistematik ve doğa üzerinden somutlaştırarak anlatan, benim yetişkin kitabı olarak nitelendirdiğim bir anlatı.
Kitabın ikinci bölümünde gidişatı az çok tahmin ediyorsunuz göz kırpıyor size ama yine de sonu bir nebze vurucu olmuş.
Hayata İsyan Sebebi Kitaplar;005
Bu kitabı bitirirken ben de bittim valla. Gündüz kitabımdı, okuduktan sonra başıma ağrılar girdiğini ve sonrası yatmak istediğimi fark edince , yatmadan önce kitabı yaptım.
Tüm hikayeler gerçek çünkü, tüm acılar, tüm yaşananlar. Özellikle bir söyleşinin başlığı içimi dağladı ''... 2005'te müşterisi tarafından öldürüldü.'' diye. Ne bileyim, Pınar'ın her şeye rağmen o gücü, o kendine güveni, iki çocuğunu anne olması, Ayşe'nin hem kürt kimliği hem de trans kimliği ile neler başardığını okumak, içime dokundu. Hepsinin ortak noktası kendileri olmaya Ankara'da başlamaları, bu beni daha çok yakaladı çünkü ben de 'kendim olmayı' Ankara'da başarmıştım.
Bazan sayfalara bağırmak geldi çimden, 'canım o dediğin öyle olmuyor yalnız, ay hala mı erillik kutsal, ne demek ben trans değilim kadınım demek ya, ay ne çekti bu gayler sizden.' diye ama kitap 2003'te yazıldı, -daha doğrusu tez.- dolayısıyla tanımlar, tanımlamaların yanlışlığı pek batmamaya başladı.
İnsanın kendini anlatması çok zor, bu kadınlar kendilerini anlayıp bir de çok güzel anlatmışlar. Aynı zamanda, ah nasıl iki yüzlü bir toplum olduğumuz da tokat gibi suratımızda. Yatakta kadın olup sokakta ''aa top' demek ne demek ya. Sussana geri zekalı. Çok mu değerli ki düşüncelerin insanların üstüne salıyorsun? Devletin her kesimine, topluma, ailelerine ve hatta arkadaş çevrelerine karşı savaşmak zorunda olan bir grup, onları anlamak için çok iyi bir baş ucu kitabı.
Bir kere daha; Farklılıklar bizi güzel yapan, renklerden korkmayalım.
Youtube ; youtube.com/channel/UCbg_...
Spotify ; open.spotify.com/show/2u0H87r...
Soundcloud ; soundcloud.com/birkitapbinhayat
Gökkuşağının tüm renklerine ihtiyacımız var.
Lubunya, yazarımızın çeşitli transseksüel bireylerle yapmış olduğu çeşitli karşılıklı konuşmalardan oluşan, bilimsel açıdan mühim, sosyolojik bir belge niteliği taşıyan nadide bir eser bana göre. Bir toplumdaki yasalar ve düzen asla çoğunluğu dikkate alarak kurulmamalıdır. Bir toplumu oluşturan şey yalnızca çoğunluk değildir, aynı zamanda azınlık