Sesin düşüncelerin,
İçime bıraktığın muğlak
İnsanları kıskandıran güzelliğin,
Önüme bıraktığın yasak
Ve belki de en önemlisi
Ağlamaya meyilli ruhun,
Kalbime saplanan bir bıçak
Sessizce yaşadığım hayatıma hiç fark ettirmeden sen girdin, sonra beni senin gidişini göremeyecek kadar kör ettin. Sen gitsen de tutamadım, ben bitsem de kurtulamadım.
Gülmek ağlamak kadar acı veriyormuş, birini kendi kendime birini de sen bana hissettiriyorsun. Ağladığımda yaşadığım acıyı sen güldüğünde neden yaşıyorum?
Çoğu zaman herkese karşı gülüp acı çektiğimi düşündüğüm için ağlardım, eğer gerçekten acı çekseydim ne ağlayabilirdim ne de gülebilir, geç anladım. Ne kadar çabalasam da yaş akmıyor gözlerimden, eskiden sadece gülmek için çabalardım.