Maalesef
Kemal Tahir , beni şöyle bir süzdü. Oyunun neye ait olduğunu bile sormadan, tok bir tavırla, "Bak" dedi. "Şunu bilmiş ol ki, bu ülkede maskaralık yaptığın sürece herkes sana alkış tutar. Ciddi bir şey yapmaya kalkarsan da kimse ilgilenmez. Yüzüne bakmaz. Bunu baştan böyle bil."
1987 yılında yazılan 185 sayfalık feminist bir kitap ve yazar. Beni ağlattı, güldürdü, kızdırdı, şaşırttı her duyguyu yaşattı. Bu kadar kısa bir kitabta bana her duyguyu yaşatan 
Duygu Asena ya teşekkür ederim. Bitirince içimde oluşan boşluk çok kırıcı. Maalesef ki keşke bazı yerleri abartı olsun bu kadar olmasın ya dedirtiyor ama dünya gerçekleri biz kadınları çok yoruyor, hırpalıyor ama savaşan yine biz hep biz. Savaşmaya da devam edeceğiz.
Travmanın ağır etkilerinden çıkış,ortaya çıkan belirtileri dindirerek olmaz maalesef. Travmanın ağır etkileri, ancak bölüp uzaklaştırdıklarımıza sahip çıkarak ve yarıklarımızı birleştirip kendimizi tekrar bir bütün olarak deneyimleyerek dinebilir.
Gözlemlediğim kadarıyla, toplumumuzda evlenen çiftlerin aileleri de bir bakıma birbirleriyle evleniyorlar ve ailelerdeki büyükler, çocuklarının mutluluğundan daha çok, birinci plana, maalesef, kendi gurur ve bencilliklerini koyuyorlar.
Sayfa 48
Dinlemek
Rıfkı Melül Meriç bir delikanlı ile İbnülemin konağına gider. Üstad sorar:
— Bir şey çalar mısın?
— Hayır efendim!
— Bir şey okur musun?
— Maalesef!
— Öyleyse buraya ne için geldin deyince Rıfkı Melül Meriç şu izahta bulunur:
— Efendim bu delikanlı dinlemesini bilir.
— İşte bu mühim bir hadise, der İbnülemin. Herkesin konuştuğu bir dönemde dinlemesini bilmek mühimdir.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Deprem
Türkiye'de Deprem çok güzel bir kitaptı okuduğum zaman inceleme yazmak istemiştim hatta bir deftere inceleme yazdım umarım bir ara onu da paylaşacağım.
Deprem türkiyede yaşayan herkesin ister istemez (maalesef) aşina olduğu bir kavram. Hepimiz duyuyoruz, yaşıyoruz, kayıplar veriyoruz ama bilinçlenmiyoruz 
Naci Görür kitabında tam olarak bundan bahsetmiş aslında. Bir kaç bilim insanı çıkıyorlar seslerini duyurabildikileri heryerden sürekli halkı uyarıyorlar. Ama çokta bilinçlenmeye niyetimiz yok gibi hala. Halk bilinçli olup depreme dirençli evler kentler isterse her siyasetçi de onu yapmak vaadiyle çıkacaktır meydanlara ama halk ne istiyor acaba?
Unutmayalım ki siyaset halkta karşılıpı olan şeyler söyleyerek yönetime geçme ve yönetime geçince de bunları gerçekleştirerek yönetimde kalmaktan başka bir şey değildir. Yani halk istese ki depreme karşı önlem alınsın bunun farkına varan siyasiler ve yönetici konumunda bulunanlar bunlara cevap vermek zorunda yani gerçekleştirmek zorunda kalacaktır. Peki tekrar soralım halk ne istiyor ki depreme dirençli yapıları kimse yapmıyor? Halk artık torpil istiyor, işe sokulmasını istiyor, çıkar sağlamak istiyor, gecekondulara tapu imara barışı istiyor, ve maalesef siyasilerde isteklerini bol bol veriyor bilim istesek eğitim istesek depreme dirençli yapılar istesek liyakat istesek adelet istesek gelişmek istesek hepsi olacak ama halkın istemesi lazım tek sorun bu sanırım
Maalesef:/
Çocukluğuna inen herkes için, orada, zamanında yanlış davranan ya da ihmal eden yani "suçlu" bulunan bir anne ya da baba olur mutlaka.
Maalesef karmaşık insan toplumları, hayali hiyerarşilere ve adil olmayan ayrımlara ihtiyaç duyar.
Sayfa 145Kitabı okuyor
Gönderiyi paylaşmanızı rica ediyorum. Bugün ona yarın bize..
Selâmun aleyküm arkadaşlar. Aynı yaşta olduğumuz ve nişanlanmak üzere olan eski sınıf arkadaşım bugün Rahmet-i Rahman’a kavuşmuş. Maalesef ne ailesine ulaşabiliyorum ne müstakbeline ulaşabiliyorum hiçbir şekilde yardımım dokunmuyor. Ona bir vefa borcum olduğunu hissediyorum ve Yasin-i Şerif toplamak istiyorum. Lütfen bana yardımcı olur musunuz?
Bu arada süresi diğer hafta Cuma gününe kadar olacak lütfen bol bol okuyalım… Müminler ancak kardeştir.
“yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğiniz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı, düşüp düşüp kalkma sanatı ben maalesef pek başarılı olamadım çünkü kalkabilmek için, düşerken aldığınız yaraları iyileştirmeyi bilmeniz gerekiyor, oysa ben her gece ağrıyla uyudum, her sabah sancıyla uyandım.”