“Güçlü bir el silkeledi beni sonra
Sanırım Tanrı’nın eliydi
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan
Binlerce yeşil gözü olan bir zeytin ağacı gibi
Çok şey görmüşüm gibi
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan
Ah … dedim sonra Ah..!
Bazı vakitler tren geçiyor evin yakınından
Yaşlanıyorum pencereden her bakışımda
Anna Karenina'yı taklit ediyor zaman,
Atıyor kendini raylara.
Neden her aşk
Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka...