Ülkenin dışında kalanlar seni kıskanıyor çünkü sen vatanındasın ve onlar mülteci olarak başkalarının vatanında. Onlara, suyu görebilmenin susuza faydası olmadığını, aksine bu durumun buradakilerin içini kanattığını söylüyorsun.
Vatanından seni ayıran, sadece tek bir sokaktır. Onu geçtiğinde seni tutuklayıp, ülkeye kaçak olarak giriş yapmak ve devlet mülkünü tehdit etmekle suçluyorlar.
Yolun kenarında, kaldırımda dur ve kuru bir ağaç ol!
Seninle ölüm arasında sadece bir bıçak ucu var. Onlara bakıyorsun. Toprağını nasıl sürdüklerini görüyorsun, sabanları ciğerine indirip parçalıyorlar.
Acıdan ve öfkeden çığlık attığında seni Yahudi düşmanı ilan ediyorlar. Nehre uzak şiir böyle yazılır. Nehri geçmektense şiir yazıyorsun. Rahatlık içinde yaşayan eleştirmenler, senin alenen bildirmediğin tutumun ve görüşlerin için senden hesap soruyor. Bilmiyorlar ki alenen İsrail'in varlığını ret ve inkâr etmek, buradan atılmak anlamına geliyor. Düşmanlarını bu şekilde reddedersen, ülkedeki kendi varlığını reddetmiş oluyorsun. Bir şeyi nasıl dediğine çok dikkat ediyorsun, çünkü burada kalmak istiyorsun.
Böylece nehri geçmeyen şiirler yazmayı tercih ediyorsun. Zengin ve refah içinde yaşayan eleştirmenler seni vatana ihanet etmekle, düşmanların da antisemitizmle suçluyorlar.
Sayfa 104Kitabı okudu
Vatan nedir? Öyle cevabını verip başka bir şeye geçilecek bir soru değil bu. Sadece vatan değil, hayatın ve davandır. Ondan önce ve ondan sonra o senin kişiliğindir. Dile kolay "Vatanım... Doğduğum yerdir..." demek. Doğduğun yere dönüp de hiç bir şey bulamadıysan ne oluyor? Sonra "Vatanım... Öldüğüm yerdir" demek de dile kolay gelir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Gazze'de çocuk olmak... :,(
-Bir insan, çocukluğunu yok etmeye kalktığında intihar ediyor demektir. Sana ihtiyacım var, çünkü bir neslin tanıklığını yapıyorsun. Çok fazla çıkma ortaya, çünkü şehirler çirkinliklerle dolu ve birçok arkadaşım ölmektedir bu günlerde.
Sayfa 26Kitabı okudu
Ömrünün yarısı seni Filistin vatandaşı olarak kabul eden birini aramakla geçiyor ama bulamıyorsun.
"Ay olmasaydı o gece, seni de sonsuza dek kaybeder, başka bir şeyle değiştirirlerdi, tıpkı o Hayfa'lı ana gibi. Ayın olmadığı bir gece evini mermiler delik deşik edip her yeri korkuya bürürken, bebeğini içinde sandığı kundağı kapıp bir teknenin içine atlamış. Bebeğin yerine bir yastığı taşıdığını görünce aklını yitirmiş. Kaç çocuk yastığa dönüşmüş, kaç yastık çocuğa. Vatan ne midir? Bir ananın vatanı çocuğudur, bir çocuğun vatanı da anası."