"Sonunda altüst olmuş, terk edilmiş ve darmadağınık bir odaya vardı yolu. Buraya hapsolmuştu gülüşleri...
Dağınık oda, ayna tutarcasına kendi yüzünü gösterdi ona. Buradan çıkınca, o güne dek bir türlü göremediği güzellikleri yanı başında hissetti. Anladı ki her şey kendi elindeydi aslında."
Sayfa 20Kitabı okudu
Malena’nın aynası
Küçüklüğünden beri herkes, “iç güzelliği en önemlisi” derdi. “Günüb birinde belki ben de bulurum içimdeki güzelliği” diye düşünürdü umutla.