Büyü yok olsa da Manon o an için kararlılıkla doğduğunu hissetti. Orada olmak kaderinde vardı. Titus'tan başka hiçbir ejderhayı almayacaktı.
Çünkü ancak en gaddar, karanlığı kendi karanlığına denk bir yaratık onun bineği olabilirdi. Gözleri Titus'un gözlerinin sonsuz karasıyla buluşurken ejderhaya gülümsedi.
Ejderhanın da kendisine gülümsediğine yemin edebilirdi.