Atom savaşından uzaklaştırılmak istenen çocukların, uçak kazasından sonra ıssız bir adada geçirdikleri yaşam mücadelesini anlatan bu kitap, başta çocuk romanı gibi başlasa da ilerleyen kısımlarında insanlığın doğuştan beri içinde var olan iyilik ve kötülük kavramının ortaya çıkmasıyla devam etmektedir. Aslında kitabın derin anlam taşıması etkiledi beni. Savaş, barış, güç sahibi olma, korkularının üstünü güçle örtmek gibi kavramları içeren romanda küçük yaşlarda da ortamına göre bu durumların yaşanabileceğini düşündüren bir yapıt olmuş. Akıcı, sade ve anlaşılır bir dille yazılmış. Nobel ödülü aldığı için merak edip okudum ve bana hissettirdiği duygulardan dolayı beğendiğim bir kitap oldu. Benim aklıma ‘Ağaç yaşken eğilir.’ atasözünü getirdi. Çocukların duygularını hangi doğrultuda beslersek ona yöneltebileceğimizi gösteriyor. Ödülü hakeden bir kitap olduğunu düşünüyorum.
