schop yorumladı.
İnsan tüm hayatı boyunca çocukluğundaki kiloya ve mutluluğa erişemiyor.
“Çocukluk, hayatımız boyunca özlemle geri dönüp baktığımız masumiyet ve mutluluk dönemi, hayatın cennetidir, kayıp cennet... İleriyi önceden görebilseydik, çocukların ölüme değil, hayata mahkum olan, ama henüz cezalarının ne anlama geldiğini bilmeyecek kadar bilinçsiz olan masum mahkumlar olduğunu görebilirdik.” Schopenhauer
schop yorumladı.
“Ben istiyorum ki; film, siz sinema salonunu terk ettikten sonra başlasın.”
-Jacques Tati
“Ben hep aşk hakkında filmler yapıyorum; başka konular ilgimi çekmiyor çünkü, sadece hislere ilgi duyuyorum... Nitekim aşk hakkında kafamda otuz film var; bunların hepsini çekmeyi amaçlıyorum. Aşk; bu büyük insani motor özellik, tek ortak paydamızdır. Örneğin, Kwai Köprüsü’nü on yönetmene verseniz, elinizde aynısından on ayrı film olur. Ama bir aşk hikayesini on farklı yönetmene verseniz, birbirinden farklı on film görürsünüz. Çünkü her yönetmen filmine kendinden çok şey koyacaktır; çünkü aşktan bahsetmek daha büyük yetenek ister ve insanı sırf bir hikaye anlatma çerçevesinin ötesine geçmeye zorlar. Hem hayatta insanın başına gelen karşılaşmalar o kadar gizemlidir ki, bunu yansıtmayı başarmak o kadar zordur ki; benim merakımı gidermeye yeter. Dolayısıyla benim çoğu filmimin konusu dünyanın en sıradan bu olayıdır: o adam, o kadın ve öteki...” buyurmuş kendileri. (:
çok güzel ve bilgilendirici bir düşünceyi aktardığınız için teşekkür ederiz o zaman :)