Öyle özlüyorum kaynayan kanı;
Taş öyle sakin.
Yaşamı düşlüyorum: güzel yaşamı.
Kimsenin cesareti yok mu, onun sayesinde açayım gözümü?
Ve olacak mıyım bir gün yaşamda, bana her şeyin en altınını sunacak,
o zaman bir başıma
ağlayacağım, ağlayacağım taşıma.
Neye yarar kanım, olgunlaşırsa benzeyip şaraba?
Çağıramaz denizden o birini bu yana,
beni en çok sevmiş olacak.
Sayfa 22 - Cem Yayınevi