Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.6
"Aşk yüzünden delirenler hiç eksik olmaz burada; günün birinde size bu fırsatı verecek bir aşk delisi nasıl olsa çıkar."
Florentina Ariza, Fermina Daza, Doktor Juvenal Urbino
Kitap Florentina Ariza ile Fermina Daza'nın gençlik yıllarının başlarında tutkuyla başlayıp, üç yıllık mektuplaşmanın ardından bir anda bitiveren aşklarını konu alıyor.
Fermina Daza cephesinde Doktor Juvenal Urbino ile yaptığı evlilik, bu evlilik nedeniyle dahil olduğu toplumsal sınıfta yer bulma çabaları, modernleşme baskısı altında mutlu olmadığını düşündüğü halde olusturduğu hayat rutinleri ve kocası öldükten sonra yaşadığı içsel çelişkiler yer alıyor.
Florentina Ariza cephesinde ise hayata gelişi açısından bulunduğu toplumsal statü, fiziksel kusurları ve silik kişiliği, takıntıya dönüşen 51 yıl, 9 ay, 4 günlük bekleyişi, dünyevi zevkleri, aşkı yasayış biçimi ile bitmek bilmeyen sevgilileri ve kaygıları ele alınıyor.
Kitabın adında yer alan kolera günlerinden çok bahsedilmemekle birlikte, kolera ve aşk belirtilerinin benzer olması detayı tatlı bir hava katmış kitaba.
Kitapta beni rahatsız eden bazı yerler olmasına karşın, dilini ve mizah anlayışını beğendim. Genel anlamda severek okudum.
Merhaba
Nerede başlayıp nerede bittiği pek belli olmayan bir eser diyebilirim. Akıcı bir olay ağı yok, daha çok durumlara ve duygulara yoğunlaşılmış. Ana karakterin yaşlılık dönemini ve yılların içinde biriktirdiği ezilmişlik hissini yazar çok iyi vermiş. Duyguyu hissedilme anlamında beni doyuran bir kitap oldu.
Yarım günde bitirilebilecek bir kitap. Yolcululuklarda, kısa bekleme dönemlerinde ya da iş yerinde rahatlıkla okunabilir. Ancak ev ortamında dingin kafa ile daha güzel kitaplar okuyun derim. Selam ve dua ile.
Kitapta bı gizem yok konusu sondan başlayıp geriye dönüş tekniğiyle anlatılıyor . Birçok kişi bahsetmiş ama bende değinmek istedim konusu Türkiye'nin ahlak yapısını bekarete töreye namus için işlenen cinayetlerde halkın görüp görmezden gelmesine üstelik bunu normal görüp öldürmeyi hak sayanlara değinerek işlenmiş. Ancak bahsedilen isimler , olay akışı , olayların işleniş biçimi , yazarın konuyu sürekli farklı kahramanların bakışıyla düşünce yapısıyla anlatma tekniği kullanması karmaşaya neden olmuş. Kısa bir kitap olmasına rağmen algılamakta konuları toparlamakta konu bütünlüğü sağlamakta çok da başarılı olamadım . Kitabı okumaktan ziyade kitabın kabataslak başarısız bir özetini okumuş gibi hissediyorum.
İlk defa 1962 yılında yayımlanan Şer Saati benim yazardan okuduğum 11.kitap.Her bir kitabı ayrı güzel lakin bu defa ben kısa olmasına rağmen okurken zorlandım,kopukluklar yaşadım.
Genel anlamda baktığımızda siyasi ve dini gücü elinde tutan insanların bu gücü nasıl kullandığına,nasıl yolsuzluk ve baskıcı davrandığına şahit oluruz.Kitapta saldırgan tavırları ve istediğini yaptırma kuvvetini kullanan Başkan aynı zamanda Teğmen olan kişi en iyi örneği teşkil eder.Peder ise isteğine göre bir sinema filminin gösterime girip girmeyeceğini ,filmlerin sansür listesindeki ahlaki değerlendirmesini yapıp,gösterilmesini kesinlikle yasaklayan çan vuruşunu tamamlayan yetkidedir.
Adı belirsiz bu kasabada bir cinayet işlenir.İnsanların kapılarına bırakılan notlarda yakıştırmalar yazılıdır.Bu yakıştırmalar insanları birbirine düşürür.Cinayette bu sebepten dolayı işlenir.Belediye Başkan'ı görevi üstlenir,notları bırakanı bulma çabası gösterir.Yargıç ve Peder ile iletişime geçer onları verdiği emirler ile yönlendirir.Yargıç hiçbir görevini yerine getirmez Peder ise Başkan'ın görevini tam olarak yerine getirmediğini düşünür.
Kasaba da varlığını gösteren baskı ve suçsuz yere ölenlerin varlığı,yönetimin kötülüğü insanların o bölgeyi terk etmesine sebep olur.
Gabriel Garcia Marguez okumayı sevenlerin bu kitabı da su gibi içeceğine eminim.Kitapla ve sevgiyle kalınız.
H. bir portre ressamından ötedir. Pek yetekli olmadığı fırça darbeleriden boğulmaya başlayınca eline çok daha güçlü bir silah alır. O silah ki, yerini hiçbir şey doldurumaz ve menzili sınırsızdır. Bu silah pek tabi ki kalemden başka bir şey olamaz.
Saramago ile tanıştığım bu romanı sevdim ve saygı duydum. Onun ve eserleri hakkında daha fazla merak ve ilgi duymamı sağladı. Birazda Gabriel Garcia Marquez tadı aldım.
Kitabın içeriğine gelecek olursak bu eserde her şey var âdeta. Hiciv dolu cümleler, metaforlar, espirili bir dil, felsefe, cinsellik, sanat üstüne bilgiler ve düşünceler, aşk, eleştiri, din, tüm bu konulara zaman zaman övgüler ve yergiler. Gayet eğlenceli gayet düşündürücü bir roman.
Keyifli okumalar diliyorum ve tavsiye edilir demek bile istemiyorum zorla okutulması gerekli sanki.
Ana Magdalena Bach 46 yaşında evli ve iki çocuğu olan bir kadın. Eşi Domenico Amaris 54 yaşında terbiyeli, yakışıklı ve zarif bir adam. Yirmi yılı aşkın bir süredir belediye konservatuvarının müdürü. Son derece mahir bir orkestra şefi ve kültürlü bir adam, Magdalena ile “mutlu, ateşli sürprizlerle dolu bir ilişkileriyle” iki de çocukları var.
Kırmızı Pazartesi yazardan okuduğum ilk kitap, aslında Marquez çok önyargılı olduğum bir yazardı, hatta hiç bir kitabını alıp okumam demiştim. Edebiyat için böyle yargılı davranmamak gerektiğini bir kez daha anladım.
O kadar sevdim ki kitabı en sevdiğim kitaplar arasına girdi bile hemen diğer kitaplarını da sipariş ettim yazarın. İşleneceği en başından belli olan bir cinayeti kimsenin durduramaması hatta durdurmaya çalışmamasını okuyoruz bu kitapta, Bir namus cinayetinin etrafında dönen hikaye aslında dönemin Kolombiya'sına sosyolojik ve sosyoekonomik bir bakış açısı sunuyor.
"Yüzyıllık Yalnızlık'ı yazmaya başladığımda, çocukluğumda beni etkilemiş olan her şeyi edebiyat aracılığıyla aktarabileceğim bir yol bulmak istiyordum. Çok kasvetli kocaman bir evde, toprak yiyen bir kız kardeş, geleceği sezen bir büyükanne ve mutlulukla çılgınlık arasında ayrım gözetmeyen, adları bir örnek bir yığın hısım akraba arasında geçen çocukluk günlerimi sanatsal bir dille ardımda bırakmaktı amacım. Yüzyıllık Yalnızlık'ı iki yıldan daha kısa bir sürede yazdım, ama yazı makinemin başına oturmadan önce bu kitap hakkında düşünmek on beş, on altı yılımı aldı. Büyükannem, en acımasız şeyleri, kılını bile kıpırdatmadan, sanki yalnızca gördüğü olağan şeylermiş gibi anlatırdı bana. Anlattığı öyküleri bu kadar değerli kılan şeyin, onun duygusuz tavrı ve imgelerindeki zenginlik olduğunu kavradım. Yüzyıllık Yalnızlık'ı büyükannemin işte bu yöntemini kullanarak yazdım. Bu romanı dikkat ve keyifle okuyan, hiç şaşırmayan sıradan insanlar tanıdım. Şaşırmadılar, çünkü ben onlara hayatlarında yeni olan bir şey anlatmamıştım, kitabımda gerçekliğe dayanmayan tek cümle bulamazsınız."
1955’te fırtınaya yakalanan bir savaş gemisinin tüm mürettebatı dalgalara yenik düşüyor. Aralarından sadece biri, Luis Alejandro Velasco, bir sala ulaşabiliyor, on gün boyunca aç ve susuz denizde sürükleniyor, ve hayatta kalmayı başarıyor.
Velasco’nun hikayesi tüm ülkede duyuluyor. Ülke bu yeni kahramana can yeleği gibi sarılıyor. Kemal Sunal’ın Yüz Numaralı Adam filmindeki gibi reklam yüzü oluveriyor. Ciklet reklamları, ayakkabı reklamları..Ve işte o sırada, Espectador gazetesinde çalışan Gabriel García Márquez adamın başından geçenleri dinliyor. General Gustavo Rojas Pinilla'nın diktatörlüğünde sansürlenen, anlatılmayan ayrıntılarla birlikte, on dört günlük bir tefrika olarak yayımlanıyor bu hikaye. Gazetenin kapatılmasına varan bu anlatı yıllar sonra kitaplaşıyor.
Peki bu kitabı Marquez mi yazmış oluyor, Velasco mu? Kuşku yok ki Velasco. Marquez de, “Ne işe yarayacak bilmiyorum ama kitaplaştırmamı istediler" diyerek çok da istemeden yayınlatmış. İyi ki yapmış. Ortaya abartıldığı gibi bir başyapıt falan çıkmamış elbette, ama denizin karanlık uğultusu içinde yalnızlıktan nasıl boğulur insan, yaşamla ölüm arasındaki çizgide nasıl gidip gelir, öyle güzel anlatıyor ki.
Acının ve duyarlığın yittiği, zaman kavramının kaybedildiği, ölmek için içten bir istek duyulduğu bir andan yaşama sımsıkı sarılınan ana geçiş arasında saniyeler var. Umudun ve umutsuzluk arasında saniyeler. “Bir an gelir..” in hakkı teslim edilmiş. Hasılı, hiç de öyle bir beklentiyle başlamadığım halde çok sevdim ben bu kitabı.
Hiç sıkılmadan bir solukta okunacak bir kitap. Cehaletin ve batılın bir çocuğu nasıl ölüme sürüklediğini anlatıyor yazar. Ne gariptir ki aynı cehalet ve batıl hiç hızını kesmeden bu devirde de hala yaşıyor. Birileri Mars'a koloni kurarken birileri hala cin çıkarıyor şeytan kovuyor, sağdan sola yukardan aşağıya donattt
falan filan... Sevginin iyileştiremediğini başka bir şey iyileştiremez diye bir söz geçiyor kitapta, ama sevginin de iyileştirmesine izin vermediler... Oldukça akıcı bir kitap her kitaplıkta olmalı ve mutlaka okunmalı diyorum... Keyifli okumlar..
