Hep kendi başının çaresine bakmış. Kendi başının çaresine bakmış bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olmaz..
Sayfa 121Kitabı okuyor
"Hayatta her şey kötüye gidebilir, aşk hariç. Yeter ki bitkin düşen, bocalayıp tökezleyen zayıf iradeli biri olmasın, aşk hiçbir zaman yolunu şaşırmaz."
Sayfa 315Kitabı okuyor
"Ben hasta bir adamım. Hayır bedenen değil, ruhum hasta, beynim hasta. Bütün değerlerimi kaybettim sanki. Hiçbir şeyi umursamıyorum. Birkaç ay önce gelseydin her şey çok farklı olurdu. Ama artık çok geç..."
Hayat acı veren bir bezginliğe dönüşünce, ebedi uykusuyla ölüm teselliye hazırdı.
Sayfa 477Kitabı okudu
rastlantı
Kendini unuttu ve karşısındakine aç gözlerle baktı. İşte uğrunda yaşamaya değer bir şey bulmuştu ; kazanmaya değer, savaşmaya ve evet , ölmeye değer. Kitaplar doğru söylüyordu .
Sayfa 13 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
Hayat, hastalıklı bir insanın yorgun gözlerini yakan güçlü bir ışık gibiydi. Uyanık geçirdiği her an, etrafında ve üzerinde çiğ bir öfkeyle parlıyordu. Acıtıyordu. Dayanılmaz bir acı veriyordu.
“Öyle mi düşünüyorsunuz?” diye dalgınca sordu Martin, çünkü ona göre dünyada tek bir güzel kadın vardı ve o da şu an kolundaydı.
Sayfa 121
Hala telefonda ve onunla konuşurken, tamamen alakasız biçimde, onun uğruna ölme arzusu duydu içinde, zihninde kendini kahramanca feda ettiği görümler oluşup dağıldı. Onu öylesine çok, öylesine feci ve öylesine ümitsizce seviyordu.
Sayfa 118
"Çünkü içime çektiğim her nefes, evrenin soluğu."
Sayfa 140Kitabı okuyor
"Sonunda bütün evreni birleştirmiş, avucuna almış, ona bakıyordu; gizemlerin arasından korkudan ne yapacağını şaşırmış halde, bilmediği bir hedefe varmak için koşuşturan dehşete düşmüş bir gezgin olarak değil; gözlemleyerek, çözerek ve öğrenilmesi gereken her şeye aşina olarak evrenin dar sokaklarında, sapa yollarında ve ormanlarında dolaşıyordu. Daha çok öğrendikçe evrene, hayata ve bütün bunların ortasında kendi hayatına daha çok hayran oluyordu."
Sayfa 127Kitabı okuyor
"Sesini buluyor, yıllardır derdini anlatamayan dudaklarının arasından dışarı çıkmak için can atan bütün o güzellikler, bütün o harikalar, vahşi bir akışla, dipdiri bir güçle dökülüyordu ağzından."
Sayfa 112Kitabı okuyor
Yeni bir cennet bulamadığı gibi, eski cennetini de bulamıyordu.
Kızın saflığı yüzünde patlayan bir şamar gibi afallatmıştı onu. Hayatta iyiyi de görmüştü, kötüyü de… Ama varoluşun özelliklerinden biri olarak masumiyet aklının ucundan bile geçmemişti.
İçimde söylemek istediğim çok şey var sanki
Sayfa 140
Haritası ve dümeni olmayan bir gemi gibiydi, gidebileceği bir liman da yoktu. Hayatı kendi akışına bırakmak en kolay yoldu ama o da bir tür yaşamak sayılırdı ve onun canını yakan şey de buydu zaten, yani yaşamak…