“İnsanlar olmayacak masallar anlatıp çocukların her şeye inanacağını zannediyorlar.”
Sayfa 101
Kırlangıç
“Garip şey,” dedi, “içim sımsıcak, oysa hava ne kadar soğuk.”
“İyi bir davranışta bulundun da ondan,” dedi Prens.
“Aşkın gücü ne kadar güzel!”
Mutlu Prens derlerdi bana, gerçekten de mutluydum, eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa. Öyle yaşadım ve öyle öldüm. Sonra da, ben öldükten sonra heykelimi buraya, böyle yükseğe diktiler; şehrimin bütün çirkinliğini, şehrimdeki bütün yoksulluğu görebileyim diye ve kalbim kurşundan da olsa ağlamamak elimden gelmiyor.”
“Kimsin sen?” dedi.
“Ben Mutlu Prens’im.”
“O zaman neden ağlıyorsun?” diye sordu Kırlangıç; “Sırılsıklam ettin beni.”
“Aşkımı hafife aldın!”... “....gidiyorum. Hoşça kal!” dedi ve uçup gitti.