Masallar genellikle tekerlemeyle açılır:
Bir varmış, bir yokmuş. Evveli evveliyken. Develer tellal iken. Kediler berber, horozlar imam iken. Annem eşikte, babam beşikteyken. Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallarken. Annem düştü eşikten, alnı yarıldı kaşıktan.
Annem kaptı sopayı, babam kaptı maşayı…
Masalcının yeteneğine göre dallanır ve uzar bu tekerleme.
Masalın sonunda da daha kısa kısa bir tekerleme olur:
Masaldır bunun adı. Dinlemekle çıkar tadı.
Büyükler birtakım masallar anlatıyorlar ve çocukların her anlattıklarına inandıklarını düşünüyorlar.
Sayfa 110Kitabı okudu
Deniz
hareketsiz ve huzurluydu her zamankinin aksine. Göz
alabildiğine uzanan kumsalda kimsecikler yoktu, bizim
ilişkimiz gibi garip, sessiz, mevsimini şaşırmış bir kumsaldı.
Hızla giden bir trenin penceresinden bakan biri
gibi bir şeylerin değiştiğini görüyor, ama hiçbir görüntüyü
tam olarak kavrayıp tadını çıkaramıyordum.
Ayrılıkların hüzünleriyle yeni birlikteliklerin neşesi
birbirine karışıyor, aynı günde birkaç duyguyu
bir-iki saat arayla yaşıyordum. Sürekli olarak bir duygu,
dan bir başkasına atlamak, hiçbirini tam yaşamadan,
hepsini şöyle bir hissedip geçmek beni yormaya başIamıştı
Bütün terk edişlerde olduğu gibi kızgınlık
tükenmeden ilişki bitmiyordu, bütün kadınlar gibi o da
erkeğini öldürmeden bırakmak istemiyordu ve bende çok
kolay ölmüyordum.
İçimi çektim, sesim tahminimden daha dertli çıktı.
En korkunç gerçekler,
söylenmeye değmeyecek kadar basit olan bildik
gerçeklerdi.
Kıskanmanın çaresizliğinden ve içimde yarattığı
aşağılanma duygusundan kurtulmak ve bana kaçınılmaz
gözüken o terk edilme gününün acısını daha baştan hafifletmek
için, hayatıma kattığım kadınların sayısı artıyordu.