İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı..
Samed Behrengi (1939-1968), İranlı sosyalist bir yazar, öğretmen ve devrimcidir 1939 yılında İran'ın Tebriz şehrinde dünyaya gelmiştir. Behrengi, özellikle çocuk edebiyatı alanında önemli bir yere sahip olan bir yazardır.
İran’ın Azerbaycan kesiminde on bir yıl köy köy dolaşarak öğretmenlik yaparken, bir yandan da Tebriz Üniversitesi’nde
İrteği
Altın sırma, gümüş perçem, çelik kalkan, elmas kılıç.
İnsanlık, savaş ve kan.
Zaman durmuş, kin susmamış kusuyor.
Susuz kalmış toprak çamur.
Acıyla beslenen ağaçlar; rüzgarda külleri savruluyor.
Düşmanla göz göze, dostla gönüller ayrı kalmış.
Savaş barış için, şarkılar öldürmek.
Gökyüzü açık; karanlık çökmeden yıldızlar düşüyor.
Kılıç kesmiyor, soğuk saldırgan ısırıyor.
Güneş sönmüş bir çocuğun düşünde.
Kalkanlar can çekişerek, ağır bir iniltiyle haykırıyor; atlar huzursuz.
Barış yaklaşıyor; bu meydandan sağa kalan olursa.
İnsan ne için?
Azab dinmemiş, yeni destanlar yeni savaşlar için yazılıyor.
Çocuk ne için?
Oyuncaklar tahta mızrak; barışı unutmuş masallar.
Masumiyet katili zaman akıyor.
Savaş ya meydanda ya içimizde, derinlerde.
Savaş gelecekte ne için?
Gam-ı Umman
Yokluktan geldim ben,varlığın koynunda ısınmak için.
Acılar denizini aştım da geldim.Mutluluk ülkesine sığınmak için.ötelerin karanlık diyarlarından geldim,Masallar ülkesinde aşkı bulmak için.Ey sevgili
Yorgunum,üstelik yaralıyım ve yalnızım.Ey sevgili
Al beni masallar ülkenden içeri,acılarımı sağıt.
Görkemli omuzlarının doruklarına yaslanıp uyuyayım.
Ey sevgili,mülteci geldim sana,savaşlardan,vebalardan,
Ölümlerden kaçtım da geldim.
Duydumki sahip olduğun bu diyar güvenli,sıcak ve_
Aydınlıkmış.Al beni sol yanından içeri,ister duygu tarlanda işçi yap beni,dört mevsim sevgi biçeyim.
İstersen kölen yap beni,gönül tahtının fedaisi olayım
Bir ömür,yeter ki masallar ülkene al beni,uçsuz bucaksız gönül coğrafyandan içeri al.
Zira güvende olmaya çok ihtiyacı var ruhumun.
Sen sevgiyi bir yakut gibi gônlünde taşıyan sevgili,
Gel,hükümdarı ol kalbimin.
Gel,güvenci ol sevgimin.
İnci
Geçen gecelerden birinde okumuş, sonra gecelerce bitmeyen rüyalarımdan dolayı kendime, inadıma kızmıştım.
Her türlü ihtimalde zalimin kazandığı, iyilerin güzel günler umudunun, bebekleriyle birlikte yittiği bir hikaye. Sonuna kadar, hem de o kadar son ki inci denizi boyladığında bile acaba mutlu bir sonu var mı diye arka sayfayı çevirdiğim kadar son, bekledim iyi şeyler olmasını.
Sonra arkadaşımla konuştum hatta. "O kadar safım ki" dedim, "mutlu olacaklar sandım." Kendime kızdım, çok kızdım. Hala kızıyorum. Dünya bir gün iyi olacak sandım.
Dünden beri höykürerek ağlama isteğimi bastıramıyorum. Gördüklerim, başıma bela empatim artık kalbimi çatlatmak üzere.
"Dünya kötü, insanlar kötü" zanları artık edebiyat olmaktan çıktı. Etiyle, kemiğiyle, kanıyla, teslim olmuş canıyla, başı kopuk bebek bedenleriyle karşımızda, buz gibi bir gerçek. Cehennem yanıbaşımızda. Yanmadan yanıyoruz. Bu dünyada gözümüzü kapamaya çalıştıklarımızın azabı buysa, gerçek hesap görülünce halimiz ne olur bilmiyorum.
Allahım o insanları refaha erenlere; bizi, elinden dua etmekten başka bir şey gelmeyenleri de affettiklerine katsın.
Sonuç olarak kitap tavsiyemdir. Okuyun. Mutlu sonlar, kavuşmalı masallar çok geride kaldı. Alıştıralım kalbimizi.
#rafahonfire
#freepalastine
#inci
#johnsteinbeck
John Steinbeck
İnci
Sen
Çarşının birindeyiz
Çuha kaplı masalar
İzmarit izmarit kokuyor
Çıkmaz sokaklara yol almış parke taşları
Eskilerden bozma masallar
Seni çiziyor
Seni anlatıyor bazı tam bazı yarı
Sen bende çaresizlik kadar eli kolu bağlı
Sen bir gün gibi doğup akşam olmaya kararlı
Sen, çuha masa üstündeki o çay kadar
Beklenmesi umutlu
Dudakları yakansın...
Saim PARILTI-27.05.2024