(…) tren kalımadan hemen önceki o üç beş dakika, insan hayatının en çaresiz anlarıdır. Söylenmezi gereken her şeyin söylendiği, geriye yalnızca sessizlik içinde birbirlerinin suratına bakmanın kaldığı o anlar…
Evlenmenin en büyük tadı onun vukuundan evvel çekilen arzudadır. O olup bittikten sonra çok tıkanan midenin sû-i hazmı gibi gönül de ekşir,turşulaşır. Birbirinden kaçacak yer ararlar.